Ik heb wel even kennis kunnen maken met John voordat we naar het UMCG werden gebracht, maar door de narcose en morfine weet ik hier helaas niks meer van. Gelukkig heb ik hier wel filmpjes van! John lag toen nog op een reanimatie tafel en werd met de hand beademd, dit kon hij zelf niet. Ik was nog niet helemaal wakker en een van de zusters tilde mijn hand op en legde hem bij John neer. Ik begon te huilen en vroeg haar, “is dit mijn schuld?” Waarop ze zij “dit is niemand’s schuld! John is heel welkom en dat voelt hij ook. Hij heeft even gehuild en hij heeft mooie geluidjes gemaakt en hij heeft jullie nodig!” Na de kennismaking werd John klaar gemaakt voor vertrek en werd in een soort couveuse gelegd. Toen werden we allebei weg gebracht, een rit die normaal gesproken 41 min duurt, duurde nu een half uur. John werd onder begeleiding van politie motoren naar het ziekenhuis gereden en ik met een normale spoed ambulance er achteraan. Ik had een infuus met een morfine pompje en vocht. ik had ook een katheter. Zelf heb ik de hele weg geslapen omdat ik natuurlijk een hele nacht wakker was geweest. 

16-06-2020 kregen mijn man en ik een relatie. Omdat hij al een huis had en we al heel snel zeker waren van onze zaak besloten we vrijwel direct te stoppen met de pil. We zijn 26 februari 2021 getrouwd voor de gemeente. Hij werkte op dit moment in de binnenvaart en werkte week op week af , ik vond dit wel pittig want hierdoor was ik altijd een week alleen. De kinderwens was en is heel groot en we probeerden zwanger te worden.