Een tweeling, een van de dingen waar je voor moet waken is vergelijken. We hebben een twee-eiige tweeling. Meisje/jongen. Wat het voor ons wat makkelijker maakt, om het uit te leggen naar de buitenwereld zegmaar. Ik denk dat wij er (mijn man en ik) echt heel bewust van zijn dat Suus en Vince natuurlijk een tweeling zijn maar nog meer broer en zus, toevallig tegelijk geboren. Ze lijken in niets op elkaar ondanks de speciale band.

Al langere tijd loop ik rond met een soort haat-liefde verhouding met social media (instagram), mijn account heb ik opgestart omdat ik zwanger was en ik inspiratie zocht voor baby kamers. Ik begon accounts te volgen die mij aanspraken, vrouwen die net als ik zwanger waren en dus in de zelfde levensfase zaten. Later vond ik het leuk dat bekenden Vieve konden volgen, hoe ze groeide en de leuke dingetjes van de dag. Heel onschuldig. Ik kon mijn foto’s kwijt en het werd eigenlijk een soort dag boekje. Toen werd ik zwanger van de tweeling en kreeg ik plots meer volgers, erg leuk. Nog steeds deed ik wat ik leuk vond en mijn dagboekje werd verder gevuld. Ik nam Instagram nooit zo serieus tot ik door kreeg dat heel veel mensen dachten dat wat ik online plaats ook mijn hele leven was.

Twee weken geleden ben ik voor het eerst alleen met alle kids op pad gegaan. Waarom ik mijzelf dit aan doe? En is het niet makkelijker om iemand mee te nemen als assistentie? Twee logische vragen.

Suus en Vince zijn inmiddels al ruim vier maanden bij ons, de eerste twee daarvan waren heftig.

Nu ik dit schrijf ben ik al meer dan drie weken een trotse moeder van Vieve, Suus en Vince. Tijd om mijn verhaal op papier te zetten, een bizarre aanloop naar een super snelle en fijne bevalling. De laatste weken van mijn zwangerschap waren verschrikkelijk, die wil ik dan ook zo snel mogelijk vergeten.

Aftellen

Nog eventjes, dan ben ik naast moeder van Vieve ook moeder van twee andere kindjes, een tweeling wel te verstaan. En wat een verschil is dit met het zwanger zijn/moeder worden van een ‘eenling’. Voor de één misschien heel logisch maar voor mij ging er echt een wereld open.

Inmiddels ben ik bijna 30 weken zwanger van onze twee mooie kindjes en ondanks dat ik echt kan genieten van alles rondom de zwangerschap is er één ding dat ik absoluut niet ga missen.. de rot nachten die ik nu al vanaf (ik denk) 21 weken zwangerschap heb.

En dat betekend..Nesteldrang. Of nouja de drang om alles klaar en op orde te krijgen, en die sinds een week volop aanwezig.