Zoals je in mijn vorige blog kon lezen heeft ons zoontje heupdysplasie. Hiervoor is hij onder behandeling in het ziekenhuis en draagt hij sinds hij 3 maanden oud is een spreidbroekje. In mijn vorige blog vertelde ik over de eerste twee maanden van ons traject. In die tijd moest onze kleine jongen een Pavlikbandage dragen om zijn heupen te spreiden (die zie je hierboven). Na de eerste twee maanden in deze spreidbroek gingen we weer op controle bij de orthopeed. 

Ons zoontje heeft heupdysplasie. De oorzaak hiervan is niet goed vast te stellen. Enerzijds heeft hij in stuit gelegen tijdens de laatste 10 weken zwangerschap, anderzijds komen er ook heupproblemen voor in de familie. Mogelijk is het een combinatie van allebei. Eigenlijk maakt het helemaal niet zoveel uit wat de oorzaak is, we moeten ons gewoon aanpassen. In deze blog het verhaal hoe er ontdekt werd dat onze zoon heupdysplasie heeft, het behandeltraject tot nu toe en hoe dit een impact heeft op ons leven. 

Al tijdens de zwangerschap had ik besloten dat ik heel graag borstvoeding zou willen geven. Door ervaringen van mensen om mij heen ging ik er vanuit dat dit ook wel zou gaan lukken. Ik heb in het heden en verleden best wat hinder ondervonden van mijn borsten en vond dat ze dan nu ook maar eens nuttig moesten zijn. 

Nadat onze zoon op 14-06-2019 geboren werd in het ziekenhuis (voor zwangerschaps- en bevallingsverhaal, zie vorige posts) volgde een kraamweek vol eerste keren. 

WAAR WAREN WE GEBLEVEN

EERSTE VERSIE

Zoals ik eerder heb geschreven in mijn vorige post ging zwanger worden voor ons niet gemakkelijk. Maar toen was daar die positieve zwangerschapstest en konden wij ons geluk niet op. 

Sinds maart 2017 hoopten wij zwanger te raken. Bovenstaande echofoto laat zien dat dat uiteindelijk gelukt is. Maar het ging niet gemakkelijk.