Mijn kleine meid van 7 weken en 4 dagen oud is verkouden. Wat vind ik het ontzettend zielig. Dat ze zo snottert, hoest, en niest. Ze is lekker hangering en huilerig. Ze wilt nu alleen maar bij mama liggen en dat gebeurt dus ook. Wat een drama om haar neus uit te zuigen met z'n zuigertje het lukt voor geen meter. De huisarts toch maar even gebelt wat ik het beste kan doen voor mijn meisje, dus na het stomen in de douche gaan we haar nu zoutoplossing neusspray geven. kijken of mijn kleine lieve maar nu o zo zielige meisje er wat van gaat opknappen.

heel de dag is ze al vervelend steeds huilen. Niet in de box of het bedje willen liggen maar alleen bij mij. Oke kom dan maar lekker kroelen en knuffelen dat vind ik toch ook heerlijk. Maar ze zal toch ook echt een keer moeten gaan slapen. Dus leg ik haar in der bedje. En huilen wat ze doet na iedere 5 min ga ik even bij haar kijken, geef haar een knuffel en een kus en loop weer weg. Maar dat  20 minuten gedaan te hebben kom ik weer haar kamertje in en wat zie ik heel haar wangetjes onder  de tranen. Wat voel ik me slecht mijn meisje huilt met echte tranen. Dan  til ik haar uit haar bedje en laat ik haar slapen in mijn armen voor deze keer dan.

binnen een uur probeer ik mijn kleine meid aan te leggen. ze hapt maar heeft niet genoeg kracht om de tepel in haar mond te houden en te zuigen. geen probleem we moeten het nog allebei leren denk ik. dus steeds herhalen we dit. maar mijn kleine meid lukt het niet. in het ziekenhuis gaan we het dag 2 proberen met een tepelhoedje maar ook hier heeft ze niet genoeg kracht voor. ondertussen doe ik tussendoor ook kolven om te zorgen dat me melkproductie wel goed op gang komt. dag 3 is me kleine meid heel erg afgevallen en ik wil gaan beginnen met bijvoeden wat volgens het ziekenhuis nog niet aan te raden is. maar ik hou voed bij stuk en eva wordt bijgevoed met een spuitje waar een slangetje aan zit maar ook dit wilt ze niet en het slangetje spuugt ze steeds uit. ik ga me langzaam toch zorgen maken nu. ze heeft al 3 dagen bijna geen voeding binnen gekregen. en ook lukt het nog niet om haar aan de borst aan het drinken te krijgen. dus ik wil dat ze flesvoeding ga krijgen. ze zeggen dat het heel onverstandig is omdat ze dan misschien niet uit de borst drinkt. maar dat doet ze nu toch ook niet zeg ik. ik druk mijn zin door mijn dochter en ik wil dat ze voeding binnen ga krijgen. dus we beginnen met 10 cc dat drinkt ze gulzig op. en een uur later zet ze het op een krijsen omdat ze weer wilt dus krijgt ze weer wat voeding. wat een geruststelling is dat mijn mooie kleine meid krijgt voeding binnen wat ben ik blij. voor iedere bijvoeding probeer ik haar aan te leggen, maar wat frustrerend voor ons allebei dat het niet lukt en eva gaat steeds harder krijsen als ze aan de borst moet omdat het haar niet lukt. ik begin enorm te twijfelen zal ik gewoon overgaan op flesvoeding want kolven lukt ook niet meer omdat me tepels helemaal kapot zijn. maar in het ziekenhuis zeggen ze dat ik door moet zetten en ik luister naar ze. ze zullen het wel beter weten. maar na 5 dagen is mijn meisje 8 % afgevallen en weer maak ik me zorgen ze was al zo klein en licht bij de geboorte omdat ze met 37 weken gehaald is. wat moet ik nu doen. weer spreek ik me twijfel uit en ik laat me niet afschepen ik ga mijn meisje meer flesvoeding geven of ze het er mee eens zijn of niet. en dat gebeurt ze krijgt nu 40 cc wanneer ze dat wilt ik blij en spreek af dat het iedere dag verhoogd wordt met 10 cc erbij. wel baal ik dat het niet lukt faal ik als moeder, doe ik iets verkeerd? ze komt eindelijk aan van de flesvoeding wat ben ik blij dat ze aankomt eindelijk een zorg minder. maar wat doe ik nu? ga ik door met het proberen van de borst te geven of ga ik over naar flesvoeding waar ze het duidelijk beter op doet. want de borst wilt ze nog steeds niet. met pijn in mijn hart en het gevoel dat ik gefaald heb ga ik toch over op flesvoeding ik denk dat dit het beste is voor haar. de twijfels bleven nog een tijd lang en het schuldgevoel ook. ik wil het beste voor haar en volgens het ziekenhuis was dit toch echt borstvoeding. nu 3 weken en 3 dagen verder. ben ik ergens toch blij dat ik overgestapt ben. ik had een vrolijkere dochter en ze groeit nu goed.

Hoera op 25-10-2014 ben je geboren en je heet eva esmay.

ik voelde me al een paar dagen niet lekker maar na overleg met de assistente van de verloskundige moest ik maar me bed in met wat paracetamol. Op 23 oktober gewoon voor een controle naar de verloskundige voelde me nog niet lekker, ik had hoofdpijn, zag sterretjes, en het bleek dat me bloeddruk te hoog was. Werd voor de zekerheid doorgestuurd naar het ziekenhuis. Na de ctg werd er bloed afgenomen n moest ik urine inleveren. Na een half uur wachten kwamen de uitslagen. U moet blijven want u heeft het hellp syndroom. Vrijdag kwam er een gynaecoloog die vertelde dat ze  met 38 weken wilde inleiden. Maar een vrijdagmiddag ging het zo slecht dat ik werd ingeleid. De weeën begonnen gelijk maar de ontsluiting kwam niet verder dan 4 cm dus zaterdag avond werd na 2 dagen weeën werd er besloten dat er een spoedkeizersnede zou plaats vinden. Wat een tegenvaller was dat. Ik was te ziek om te bevallen op een natuurlijke manier. Het was een achtbaan van emoties en het meeste heb ik helaas niet eens meegekregen vanwege het ziek zijn