Weet je nog toen je voor de eerste keer zwanger was? Wat ging er door je hoofd? Ik had duizend-en-een vragen aan elke vrouw die al zwanger is geweest, die al moeder was. Elke andere zwangere was ook een bron van informatie. Kan je ook niet slapen? Ben je ook zo moe? Het ging maar door. Zelf wilde ik ook heel graag mijn ervaringen met anderen delen. Ja, natuurlijk ben ik ook zo emotioneel. En besluiteloos. Als anderen het ook hebben, moet het normaal zijn.

Ik heb een twee jarige thuis. Rennen, schreven, lachen en met dingen gooien behoort tot zijn lievelingsactiviteiten. En wat is hij snel ook. Zo snel dat het best moeilijk is om een fatsoenlijke foto van hem te maken. Niet dat ik mijn best niet deed... Ik probeerde het echt! Op een mooie dag zijn we met een camera naar buiten gegaan en na 1 uur had ik 131 foto's van zijn achterhoofd... Ik wil mooie foto's ook van deze periode van zijn leven hebben dus ik heb 7 professionele kinderfotografen gevraagd hoe zij het doen.

Ja, ik geef borstvoeding en ja, meestal vind ik het heerlijk. Tenminste nu met ons tweede kind. Met onze eerste liep het niet zo goed met drinken en elke keer was het een gevecht om aan te leggen. Er zijn best veel hulpmiddelen om je te helpen, hier heb ik een lijstje gemaakt van wat ik gebruikt heb. Maar als het kind het echt niet wilt... En hoewel het nu enorm goed gaat, zijn er een paar dingen die ik ontzettend irritant vind.

Het is al een tijd geleden dat de man van modeontwerpers een tas mag dragen. A menpurse - noemt men dat. Een beetje cynisch om de moderne man nog meer te castreren. Maar er is niets dodelijker voor de mannelijkheid om met een luiertas rond te lopen.

ONGEBRUIKT EN OVERBODIGE BABYUITZET

Gekrijs maakt duidelijk dat je kindje graag een schone luier wil. Wat doe je? In deze post een verhaal over de 6 meest vreemde plaatsen waar we onze zoon hebben verschoond. Voor de duidelijkheid: we hebben altijd een speciale onderlegger bij ons, een hydrofiel luier, doekjes en -uiteraard- schone luiers.

Als je geen kinderen hebt, kijk je op een bepaalde manier naar de spullen die je koopt. Staat het  mooi in de kamer? Is het niet te zwaar om elke dag in je handtas te stoppen? Is het logisch te bedienen? Is het eenvoudig te gebruiken? En het werkt altijd. Als een zwangere kijk je nog steeds met dezelfde ogen naar al je aankopen. Je kiest wat je leuk en praktisch vindt vanuit je eigen  ervaringen (zonder kinderen). Zelfs als je iemand met kinderen om een advies vraagt, volg je vaak toch je eigen gevoel en koop je dingen soms tegen die adviezen in. Hoe ik dit weet? Omdat ik zag het gebeuren bij mij, bij mijn vriendinnen, schoonzus, en vrouwelijke collega’s. Waarom is het een probleem kan je je afvragen. Het is geen probleem op zich, het is een beetje onhandig als het paaltje bij puntje komt en je moet met de spullen gaan werken. Waarom? Omdat je op eens een moeder bent en je begrip van “praktisch” verandert op een drastisch manier. Ik besefte me laatst dat ik nu heel anders naar baby- en dreumes spullen kijk. Ik kijk met de ogen van een moeder. Wat houdt dat in? Het is nog steeds hetzelfde rijtje aan dingen die ik belangrijk vindt met één toevoeging. Bij elk product vraag ik me af: kan ik het met één hand gebruiken zonder acrobatische capriolen uit te moeten halen? Ja, dat noem ik de “met-één-hand”-regel want een moeder heeft meestal maar één hand vrij om iets te doen.