Ik merkte dat de gesprekken met mijn vrienden vorige jaar, vooral ging over te druk zijn. En alles gehaast doen. En ja, doordat ik aan het afstuderen ben, stage loop en moet zorgen voor Codi; heb ik ook te weinig tijd voor …. alle andere dingen, zeg maar. Daarom had ik voorgenomen dat mijn goede voornemen van dit jaar zou zijn: het rustiger aan doen en meer tijd te maken voor mezelf en Mr Baardmans.

Mijn moeder van 60 jaar zit op Facebook. En of ik dat nou echt leuk vind, weet ik niet. Ze plaatst nog net niet foto's van mij als kind peuterend in je neus maar dat scheelt niet veel! Ze denkt dat ze er nu heel veel van af weet maar tien jaar geleden heeft ze een computercursus gedaan en als je haar vraagt om op het 'X' te klikken, weet ze die niet te vinden. Zo'n moeder heb ik dus..

Ik ga er niet om liegen: ik zat, naja zit nog half, kwart..een beetje in een postnatale depressie. Eerst vond ik het heel moeilijk om toe te geven dat je depressief bent. Het krijgt dan meteen een stempel. Na een lang gesprek met manlief heb ik besloten om actie te ondernemen. Ik heb er een tijdje tegenaan gehikt en uiteindelijk de stap gestapt gemaakt om jullie hier over te vertellen. Veel vrouwen herkennen het als de beroemde 'kraamtranen'. Maar bij een hoop vrouwen blijft dat een hele tijd hangen. Hoe herken je het? Stemmingswisselingen, heel veel stemmingswisselingen. Waar vind je hulp in dat geval? Wat kan je er aan doen?

‘Mijn ouders waren dolblij om mij voor het eerst in hun armen te hebben. Mijn ouders hebben nooit kinderen kunnen krijgen. Mijn moeder was 19 en mijn vader 21 toen ze trouwden 40 jaar geleden. Al vanaf het begin hebben ze het geprobeerd om een gezin te stichten. Dat ging niet zoals ze gehoopt hadden. Toen mijn moeder 26 jaar was, hebben ze besloten om kinderen te adopteren. De doktoren hebben nooit kunnen achterhalen waarom ze geen kinderen konden krijgen. Ze kwamen nu in het adoptieproces terecht.

De klok sloeg twaalf uur en ik proost samen met Mr Baardmans en onze vrienden op een gezond en liefdevol 2015. 

‘Schat, ik wil dit jaar graag een kerstkaart met Codi voorop!’ opper ik tegenover Mr Baardmans. Ik hoor aan de toon van zijn stem dat hij het een beetje onzin vind en vraagt dan ook waarom ik geen standaard kerstkaarten kan kopen bij de Action. Hij zucht en hij weet dat hij deze strijd niet kan winnen omdat ik toch degene ben die beslist over de kerstkaarten.