Dapper dat je het opschrijft en ook dapper dat je hulp zoekt. Ik had geen postnatale depressie maar was ontzettend moe en had veel spanningen in de kraamtijd en daarna. Ik voelde me heel blij met Dunya, maar ook zo verdrietig omdat ik me zo in de steek gelaten voelde door andere mensen die me juist moesten steunen. Het heeft mijn kraamtijd wel echt overschaduwd. Ik heb ook hulp gezocht en was blij dat ik een uitlaatklep had en iemand die klaar stond met praktisch advies.

Raar hè dat je met die hele waslijst aan klachten door blijft gaan. Ik kon ze allemaal afkruisen maar pas als je het onderkent herken je alle klachten. Gelukkig gaat het nu steeds beter. Sterkte met je herstel!

Herkenbaar, ik had 3 maanden lang gehuild, manlief begreep het niet. Kon op eeb gegeven moment niet meer bij hem uithuilen. Was bang om met de kleine alleeb te zijn. Ik ben nu inmiddels alleenstaande en is mijn dochtertje 2,5. Het gaat nu goed (sommige dagen huilbuien) maar heb vaak toch geen geduld met haar, probeer dat optelossen door met haar te spelen. Ik was een week geleden nar de huisarts geweest en kreeg een afspraak via telefonisch spreekuur. Eenmaal op mijn afspraak stuurde de (vervangende) huisarts mij naar huis met een formulier van aantal klachten en bloedomderzoek gedaan. Ik moest een A4 schrijven van mijn doelen die ik wil bereiken om gelukkig te zijn. Heb vroeger bij de Parnassia gelopen maar hij wil mij niet doorverwijzen. Snap het niet helemaal. (lang verhaal, sorry) Sterkte eb geniet van je kindje

Bedankt. Beetje herkenbaar of niet?