"Toen ik mijn eerste stapjes deed, was ik nog klein. Pas 1. Mijn moeder hield me bij de hand en liet me niet alleen"

Voordat we kinderen hadden was het ons vaste jaarlijkse uitje. Lekker een weekendje wellness pakken. Even tijd om te ontspannen na een drukke werkweek en even weer tijd voor elkaar. Even niets anders dan aandacht voor elkaar en onze lichaam die ook zo zijn rust nodig heeft en aandacht verdiend.

Je bent er helemaal klaar voor. We hebben je verteld dat we naar het bos gaan. We gaan eikeltjes en dennenappels zoeken. Enthousiast ren je met je korte beentjes naar de gang om je jas en regenlaarsjes aan te trekken. Je nieuwe regenlaarsjes waar je zo trots op bent. Daar sta je dan met je roze jasje aan, je laarsjes aan je lieve mini voetjes, een staartje op je hoofd en een grote lieve lach op je gezicht.

Voordat ik moeder was, had ik duidelijk mijn mening klaar. Ik keek naar moeders en hoe zij hun kind opvoeden. Met de ene moeder was ik het eens, een andere moeder haar opvoeding keurde ik af. Je kind niet willen eten? Jammer dan, je krijgt vanzelf wel honger, maar dan ook geen snoep en koek!

Het moment dat je een zwangerschapstest doet en positief is... Uiteraard eerst een vreugde dansje, emotioneel en intens gelukkig. Nu zie je nog niks, je voelt nog niks (tenminste ik niet, ik had 2 perfecte zwangerschappen zonder misselijkheid enzo), maar dat gaat snel genoeg veranderen. Er komt een periode dat je afscheid gaat nemen van je eigen kleding en inruilt voor zwangerschapskleding. Er komt een tijd dat je de weegschaal nog meer gaat haten dan je überhaupt al deed. (En geloof me, ik haatte de weegschaal met heel mijn hart!) De weegschaal geeft telkens wat meer in, en dat was voor mij het moment om los te gaan. Weg met het water, maar lekker frisdrank drinken. Weg met het dagelijks aanbevolen hoeveelheid fruit en verantwoorde tussendoortjes. Lekker eten waar je zin in hebt. En je partner vraagt nog voorzichtig; " Liefje zal je dat nou wel doen?" Hoe durft hij dat te vragen?! Ik ben zwanger en heb nu enorm veel trek in die reep chocolade, of pizza of wat dan ook! Ik eet nu voor 2. (Tuurlijk weet ik dat ze daarmee bedoelen; 2x zo gezond, maar dat denk ik even weg. Nu neem ik het er lekker van)

Nog geen 2 jaar geleden was het nog zo simpel.

De ideale vakantie...iedereen heeft er vast wel een beeld bij en droomt al weg bij het idee. Denk je bij je ideale vakantie je kindjes erbij of fantaseer je ze (met een lichte schuldgevoel) een keer stiekem weg?