In mijn vorige blog las je over onze eerste, niet zo fijne kennismaking met de Deense school. Vandaag deel ik een persoonlijk verhaal, een reis vol frustratie, verdriet en uiteindelijk hoop. Spoiler alert: het was een emotionele achtbaan.

Bij aankomst in Kopenhagen, zonder kennis van de taal, moeten kinderen eerst een test afleggen bij de gemeente waar je woont. Voor ons betekende dit Frederiksberg, een autonome enclave die niet onder Kopenhagen valt. In Frederiksberg is het integratiesysteem voor buitenlandse kinderen anders dan in Kopenhagen. Kinderen worden toegewezen aan een school en besteden 45% van de tijd in kleine groepjes om Deens te leren, terwijl ze de overige 55% in hun eigen klas doorbrengen.

Eind december was het zover: met een geleende aanhangwagen vol spullen reden we naar Kopenhagen. Er stonden ons spannende avonturen en nieuwe ervaringen te wachten. Ik voelde een mix van opwinding en een vleugje paniek.