Het laatste half jaar (of misschien zelfs het laatste jaar) is onze jongste dochter (2,5 jaar oud) een erg kritische eter geworden. Vooral het avondeten werd lastig: daar at ze typisch enkel het lekkerste op. Als er ergens rozijnen of appelmoes bij was, was dat dus een garantie dat er niets anders gegeten werd. Bij andere maaltijden varieerde het: soms was het lekkerste het vlees, de patatjes of juist de groente. ‘s Avonds had ze dan weer honger, wat voor de nodige slaapdrama’s zorgde. We konden haar maaltijden spijtig genoeg zelfs niet lekkerder maken met saus, want het gevoel van saus op haar vingers vindt ze zo vies dat ze zelfs niet wil proeven.

Daar zaten we dan gisterenavond: mijn oudste dochter A. (4 jaar oud) kreeg plots hevige buikpijn met af en toe het gevoel dat ze moest overgeven (tot uiteindelijk een keer overgeven). Ik was pas kort in het ziekenhuis opgenomen geweest voor een terugkerende zware maagontsteking (zonder duidelijke medische oorzaak, de dokter vermoedt stilaan abdominale migraine) en A. heeft mij heel erg gemist, dus ze lag al een paar dagen helemaal overhoop. Bovendien heeft A. veel voedselovergevoeligheden en het lastige is dat zij op veel verschillende voedingsmiddelen reageert, vaak met tolerantiedrempel.

Mijn 2-jarige dochter heeft plots beslist dat ze absoluut ook grote puzzels wil maken zoals haar grote zus. Al haar Bumba puzzels hebben afgedaan, de dierenpuzzels wil ze met moeite nog eens vastpakken. En ondertussen blijft ze maar wijzen naar alle puzzels van Disney prinsessen (helaas allemaal met minstens 49 stukjes)...

Mijn jongste dochter is onlangs twee jaar geworden, en dat is echt aan haar te zien. Ze wordt steeds interactiever, maakt steeds langere zinnetjes en wil overal bij betrokken zijn. De kuren zijn er echter niet minder om geworden: tegenwoordig doet ze altijd haar slaapzak uit in bed. Bovendien beginnen haar slaapzakjes stilaan wat klein te worden. Ze is al 91 cm lang (groot voor haar leeftijd) en hoewel haar slaapzak maat 90/110 is zit die toch eerder nipt in de lengte zodra ze wat deftig begint te bewegen (vooral als we haar slaapzak willen aandoen).