4 jaar geleden
Proeven hoe vies iets is...
Hoe je een koppige peuter die alles ZELF wil doen toch laat proeven.
Het laatste half jaar (of misschien zelfs het laatste jaar) is onze jongste dochter (2,5 jaar oud) een erg kritische eter geworden. Vooral het avondeten werd lastig: daar at ze typisch enkel het lekkerste op. Als er ergens rozijnen of appelmoes bij was, was dat dus een garantie dat er niets anders gegeten werd. Bij andere maaltijden varieerde het: soms was het lekkerste het vlees, de patatjes of juist de groente. ‘s Avonds had ze dan weer honger, wat voor de nodige slaapdrama’s zorgde. We konden haar maaltijden spijtig genoeg zelfs niet lekkerder maken met saus, want het gevoel van saus op haar vingers vindt ze zo vies dat ze zelfs niet wil proeven.
De laatste tijd hebben we er eindelijk wat op gevonden. Zoals veel peuters vindt ze het leuk om heel opvallend uit te drukken hoe vies iets is, inclusief heel uitgebreide “blaagh” kreten en de nodige grappige gezichtsuitdrukkingen. Meestal doet ze dan zelfs haar armen wijd open in een soort spookjes houding. We aten als ik me niet vergis iets van vlees met patatjes, briccoli en bloemkool. Vroeger vond ze patatjes, broccoli en bloemkool wel lekker, maar nu wilde ze zelfs niet proeven en was ze uitgebreid aan het nadoen hoe vies en “blaaah” dat wel niet was. Toen had ik er dus niet beter op gevonden om haar uit te dagen om te proeven hoe vies dat wel niet was.
Ik nam dus zelf een klein stukje groenten of patat in mijn mond en acteerde heel uitgebreid hoe “blaah” en vies dat wel niet was. Dat vond ze wel een leuk spelletje, dus dan ging ze toch ook eens proeven. Het stukje broccoli belandde wel bijna onmiddellijk terug op haar bord, maar ze had dan toch wel effectief geproefd! De patatjes en bloemkool vielen dan weer wel mee, dus die at ze uiteindelijk toch op. Dan nog wat uitgebreide complimenten voor het proeven en succes was verzekerd.
Als ze niet wil eten of proeven haal ik dit truckje dus terug boven en dan proeft ze gegarandeerd wel. Het resultaat is dat ze nu eindelijk terug meer eet dan alleen het lekkerste op haar bord.
Waarschijnlijk is ze nu ook op een leeftijd waarop ze stilaan terug meer willen proeven na het dieptepunt als ze ongeveer 2 jaar oud zijn, maar het truckje was wel nodig om haar over die drempel te helpen en proeven leuk te maken.