Soms kun je eenzaam zijn.. Ik hoor je denken hoe bedoel je dat? Sommige mensen denken dat mensen eenzaam zijn als naasten om hun wegvallen. Je kunt ook eenzaam zijn in verdriet. Helaas hebben velen van jullie hiermee te maken! Het verdriet om een overleden dierbare kan je ook behoorlijk alleen laten voelen.

Onze vorige blog al ruim een tijd geleden ging over de struggles en wat onze jongste zoon liet zien. En nu is onze kanjer over naar groep 2. Vorig jaar mocht hij een ochtend wennen, door de corona omstandigheden mochten wij niet mee naar binnen. Maar daar was zijn grote broer die zo lief was om zijn broertje naar de klas te brengen. Je had weinig zin om weer mee naar huis te gaan, dat was een goed teken. 

Onze jongste zoon.. nog even en je wordt 4 jaar. Nog maar 2 maanden dan mag je al naar school. Maar mama vraagt zich oprecht af ga je dit redden? Je hebt het erg naar je zin op de peuterspeelzaal maar in de kring vindt je lastig. De liedjes zingen en de namen van de andere kinderen noemen dat doe je zo knap maar als ze bij jou komen wil je het liefste wegkruipen.. Je houdt niet van aandacht. Als het volgende kindje aan de beurt is ben jij opgelucht. In de kring op je stoel blijven zitten vindt je moeilijk en regelmatig zit je bij juf op schoot. Als je naar de basisschool gaat dan kan dat niet meer knappe kanjer. Nu zit je met ongeveer 10 kindjes in de klas.. maar de klas van je grote broer (groep 1) bestaat nu uit 35! kindjes. Er wordt nu aangegeven dat je al aan het einde van de ochtend moe bent en of je wel voldoende slaapt (12 uur per nacht) de prikkels komen bij jou zo intens binnen wordt dit niet heel veel voor je? 

Zwemles in Nederland hebben we de kans om kinderen zwemles te laten volgen. Hoe sta jij daar tegenover? Ik vindt het fijn ondanks het nooit de 100% zekerheid geeft krijgen ze in ieder geval een basis. Als je kijkt voor zwemlessen waar moet dit voor jou aan voldoen? 

Autisme kun je googlen en tegenwoordig kun je er veel over vinden. De tijden zijn gelukkig veranderd al blijkt het soms nog lastig te zijn. Autisme krijgt je niet boven water met bloed afname. Zoals jullie konden lezen mijn partner en papa van de 3 kids heeft autisme. En dat is niet altijd even makkelijk. Waarschijnlijk ook doordat het pas 5 jaar bekend is (late diagnose) en weinig hulp toendertijd. Inmiddels zijn tijden veranderd en wordt hij ondersteund door Scauting, niet de scouting van de padvinderij maar scauting voor mensen met autisme. Van grafisch tekenen tot 3d printen en ambulante begeleiding. Dat loopt gelukkig.

Het jaar 2020 begon en het was nog zoals anders.. Wel natuurlijk met de nieuwsberichten op de achtergrond. Eind februari begon het... De burgemeester zou een persconferentie geven want de 3e persoon met corona was bij ons in het Noorden.. (jaren geleden stonden we ook al in de top zoveel van criminaliteit) Andere mensen weten waar het ligt omdat CenterParcs een mooi park in de buurt heeft... Dat was het begin van een gekke tijd. De lockdown in maart. Mama werkt in de zorg en dat gaat natuurlijk gewoon door.. De handschoenen en zeeppompjes vliegen je om de oren, de handen wassen tot ze rauw zijn. Thuis komen gelijk douchen, kleding wassen en natuurlijk hebben jullie thuis onderwijs. Onze middelste was net 3 weken naar school geweest toen de lockdown begon.. Onze oudste mocht 2 keer per dagen lezen. Waar dit eerst een strijd was werd dit nu een feestje in de ochtend en de avond. En helemaal met de verhalen van de Olijke Tweeling (wie kent ze nog?) Voor papa was dit een pittige periode. Wanneer er iemand snotterde mochten jullie niet naar de opvang. De eerste 5 weken zat papa dagelijks met jullie thuis en om de prikkels her en der wat te sparen gingen jullie met mama naar het bos op verschillende plaatsen.. (mam gaan we alweer naar het bos??) Met een gevulde rugtas met lekkere dingen en steeds een ander plekje. Na de lockdown is papa een mid week er tussen uit geweest en in de zomervakantie hadden we het geluk dat mama met jullie een ruime week met de tent ging kamperen. Dat voor de 1e keer! Geweldig vonden jullie het. En nu is de volgende lockdown. Jullie vallen nu onder de doelgroep kwetsbare kinderen (wat mama raakt want dat is wat ik jullie niet wil geven). Maar hoe knap zijn jullie. Onze oudste doet keurig haar huiswerk al mislukt de planning nog weleens (we helpen je ermee en je kunt het). De middelste zit in groep 1 en was net een beetje op zijn juiste plek.. We gaan ons best doen manneke. En de jongste wat heb je het naar je zin op de peuterspeelzaal.. en nu vraag je bijna elke dag of je mag.. We hopen dat de tijd snel weer mag komen. Ondertussen werkt mama in de zorg verder.. Afgelopen week stond er een mooi stuk in dat er veel wordt gesproken over de mensen in de zorg.

Na een nacht die wat onrustig was door mijn gehoest was de middelste om 6.00 uur ook van de partij.. Maaam ik moet naar de wc.. Mag ik spelen? Ach ja waarom ook niet we moeten er toch zo uit. Krakkrak daar komt smde oudste.. Maaaam mag ik spelen.. Ja hoor. Manlief kijkt me aan of ik wel goed bij mijn verstand ben.. Zelf schiet ik snel onder de douche en kleed me aan. Kindjes mee naar beneden en aankleden maar. Manlief wil de hond uitlaten maar komt erachter dat het gevroren heeft.. En is zo lief mijn auto te krabben. Daarna ga ik op pad naar mijn werk. 

Vandaag is het broer en zussen dag. Je ziet op Facebook foto's langskomen van trotse broers en zussen.. Schitterend.. 

De laatste loodjes gaven mij weer energie. Na ontzettend ziekt te zijn geweest kon ik eindelijk weer wat ondernemen en wat was dat genieten! Het bed stond al even in de kamer, waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt.