In november 2013 heb ik eindelijk mijn MBO opleiding afgerond en kon ik op zoek naar werk. Ik heb gekozen voor de financiële sector toen ik mijn opleiding ben gestart aangezien daar meestal wel werk in te vinden is. Helaas. Na mijn diploma heb ik mij suf gesolliciteerd en kreeg ik alleen maar afwijzingen of totaal geen reactie van de bedrijven. Dat laatste was mijn grootste ergenis.. Dat je mij niet aan wilt of kunt nemen prima maar laat in ieder geval iets horen. Wel zo netjes toch? Mijn stage heb ik gedaan bij de salarisadministratie op het ziekenhuis en daar had ik ook gesolliciteerd. Natuurlijk had ik de stille hoop om daar aangenomen te worden want ik had het daar erg naar mijn zin en had erg leuke collega's. Achteraf gezien was mijn leidinggevende daar al een hele tijd bezig om ervoor te zorgen dat ik een contract kon krijgen, maar mocht hij mij dit nog niet vertellen omdat het allemaal nog niet rond was. Beetje jammer als je te horen krijgt dat je ergens ontzettend fijn werk kunt krijgen maar dat je uiteindelijk alsnog niet aangenomen wordt, toch? Maar gelukkig, alsof het zo had moeten zijn, mocht ik toch blijven werken op het ziekenhuis! Ik was zo blij als een klein kind omdat T en ik nu verder aan onze toekomst konden gaan werken. Allebei een fulltime job was wel een pré voor een eventuele volgende stap. 

Na een geweldige tijd in ons anti-kraak huisje is de tijd aangebroken dat wij hier uit moesten. Als je kiest voor een anti kraak huis dan weet je dat je er op een gegeven moment uit moet omdat de huizen worden afgebroken zodat er weer nieuwe huizen gebouwd kunnen worden. Wij wouden wel graag een eengezinswoning omdat ons huisje een hobby woning was met veel ruimte. Dit betekende 3 verdiepingen met 3 slaapkamers aparte woonkamer en aparte keuken, een hobby kamer beneden en een garage. Erg veel ruimte voor 2 personen en hierdoor erg veel spullen in huis. Ondanks dat wij op veel woningen hebben gereageerd werden wij maar niet uitgeloot voor een eengezinswoning. 1 reactie op een flat.. en hoppa! Eerste uitgeloot! Gezien de haast die wij hadden om te moeten verhuizen hebben wij deze flat maar geaccepteerd. Wij hadden uiteindelijk toch het idee om weer te gaan verhuizen omdat er in een flat ook niet echt ruimte is voor gezinsuitbreiding. Toen wij daar gingen kijken voel het ons behoorlijk mee hoe het er allemaal uit zag en wij konden hier meer dan prima wonen met ons 2 en onze kat Tygra. 

Mijn vriend en ik zijn sinds november 2010 bij elkaar en waren al vrij snel veel samen. Na een week/anderhalve week smsen(!) hebben wij besloten om een relatie te beginnen want het voelde meteen al goed. Vaak eindigen dit soort relaties al vrij snel omdat je elkaar nog niet zo goed kent.... maar dat was bij ons gelukkig niet het geval. Na een aantal weken waren wij zo vaak samen dat ik praktisch al bij hem in ging wonen. T woonde destijds nog bij zijn ouders en dat was altijd erg gezellig. Wij gingen samen veel op pad naar vrienden en feestjes dus maakten in een korte tijd veel leuke dingen mee.