Dreumesperikelen, wat wil ik?
Liefde, samen komen we er wel!
Het moederschap blijft me verbazen, elke dag weer. De ontwikkeling, groei, keuzes & het vertrouwen in mijzelf.
Het moederschap blijft me verbazen, elke dag weer. De ontwikkeling, groei, keuzes & het vertrouwen in mijzelf.
☾ 2021, september. Een jaar geleden maakte Ik deze foto. Vast & zeker met een lekker filtertje eroverheen. Hier voelde ik al aan alles dat ik niet lekker in mijn vel zat. Foto’s met een filter waar je net wat bruiner lijkt, waar je net even minder die pukkels ziet etc. Jammer. Een ik huil, maar ik lach foto. Voor mij. En nu, is het voor mij niet meer nodig. Geen hysterische filters. Ik ben wie ik ben. Dan zie je maar die ene pukkel, die wallen zijn allang niet meer weg te werken & de grijze haren hebben hun entree inmiddels ook gemaakt. En ik hou van ze, ze horen bij mij. Ik word ouder, ik heb het geluk om ouder te worden. Omarm het, omarm jezelf. Onzekerheid blijft, we zijn tenslotte vrouwen. Je mag er zijn, knappe jij! Einde spreekbeurt! 🤎🤎
T R O T S! Op mijzelf & aangezien ik dat niet zo vaak ben zeg ik het deze keer toch hardop. Verre van arrogant bedoeld. Deze foto is van een week geleden, eigenlijk niet de bedoeling om te plaatsen. Het eerste wat ik zie zijn mijn ‘minpunten’. Waarom plaats ik deze foto dan toch? Dit is realiteit, de mijne. Even gauw in de lift vlak voor mijn afspraak, omdat ik me trots voelde, even blij met mezelf. Waarom dan?
☾ MIKA 1 JAAR! 🤎🎉
Kwetsbaarder, als moeder, als vrouw! Een ‘standaard’ gegeven wanneer je moeder wordt -althans bij mij-. Ik probeer vaak voor mijzelf te verklaren waarom ik me juist nu zo voel, nu ik moeder ben geworden. Het is niet slecht, enkel heel vervelend. Hormonen, een uitwerking van? Dat is toch niet het ideaal beeld? Zeker niet wat ik voor ogen had. Schuldgevoel wat vaak om de hoek komt kijken, tranen die achter mijn ogen branden. Het gevoel dat je tekort schiet. Doe ik dat ook? Vast wel, ergens! Maar in the end, ben ik hard aan het werk om mijzelf weer de oude te voelen, lig ik op de grond te spelen met Mika, hebben we de slappe lach & houd ik onvoorwaardelijk van mijn zoon, mijn mini! Slechte moeder? Nee, ben ik zeker niet! En dat zeg ik hardop! Lief zijn voor jezelf, ik werk eraan! 🤎🤎🤎
Perfectie. In elke vorm. Het hoogst haalbare willen halen, en daar voorbij. Maar wat is perfectie? En in hoeverre kan ik er in doorslaan? Mijn lat ligt hoog, heel hoog. Alleen voor mezelf. Aangeleerd gedrag of controle willen houden? Altijd al een beetje gehad, nam de laatste 3 jaar iets toe & na de bevalling met alle hormonen is dit nog even aangesterkt! Een disbalans.
Wat mij nog niet was verteld, wat ik nog niet eerder heb gelezen, waar ik nooit bij stil heb gestaan…tromgeroffel… is dat baby’s op een bepaalde leeftijd gaan draaien bij het verschonen & aankleden! Draaien? Mika is ondertussen gedoopt tot mini acrobaat, zodra hij op het aankleedkussen ligt spartelt hij direct naar zijn buik en kruipt hij weg!
Voor mijn zwangerschap waren we het er al over eens, we gaan Mika niet volledig in beeld brengen op social media & dit gevoel werd in mijn zwangerschap nog sterker. Het voelt voor ons niet goed om dat wel te doen.
Wat zit er in mijn vluchtkoffer?