'Hoe bedoel je? Wat moet ik jouw vertellen dan?' zegt Eva boos. 'Je weet heel goed waar ik het over heb Eef, doe niet zo dom.' Ze staat op en loopt weg. 'Weg lopen heeft geen zin Eva, de waarheid komt altijd boven. Dus als je slim bent wees je nu gewoon eerlijk.' 'Ik weet niet waar je het over hebt Remco! Dus wees eens wat duidelijker.' Boos loop ik op haar af, 'weet je zeker dat ik duidelijker moet zijn?' Geschrokken van mijn boosheid knikt ze voorzichtig. 'Je bent zwanger Eva, maar niet van mij!' Met grote ogen kijkt ze naar mij, 'Natuurlijk is het wel van jou, wat denk jij nou?' Boos sla ik met mijn vuist op tafel, 'je liegt! Je bent niet zwanger van mij!!' Ik merk dat ik mijn woede moeilijk in bedwang kan houden. 'Dus je beweerd dat ik zwanger ben van iemand anders en dus vreemd ben gegaan? Is dat wat je zegt?' 'Dat is inderdaad wat ik zeg ja!' Boos loopt ze naar de hal, pakt haar jas en vertrekt. Ik steek een sigaret op om te kalmeren en bel Babet. 'Mis je me nu al?' zegt ze als ze opneemt. 'Eva was thuis toen ik thuis kwam. Ik heb ruzie met haar gekregen en ze is net de deur uit gegaan. Ik heb geen idee waarheen.' 'Moet ik naar je toekomen Rem?' Even gaat de gedachte door mijn hoofd om haar te laten komen. 'Nee, mag ik naar jou toe komen?' 'Natuurlijk, ik zie je zo!' Ik zet mijn fiets tegen haar huis aan en bel aan. Babet doet al snel de deur open, 'kom binnen lieverd.' Ik hang mijn jas op en ga op de bank zitten. 'Wil je erover praten?' ze zet een biertje voor me neer en gaat naast me zitten. 'Wat ik jou vanmiddag vertelde, was niet alles. Eva is zwanger. Maar niet van mij.' Babet kijkt mij met open mond aan, 'hoezo niet zwanger van jou?' Ik neem een slok van mijn biertje voordat ik haar ga vertellen wat niemand weet. 'Ik ben onvruchtbaar, ik kan geen kinderen krijgen. Dus Eva kan niet zwanger van mij zijn. Wat dus automatisch betekend dat ze vreemd is gegaan.' Babet weet niet wat ze moet zeggen. Ze pakt me vast en knuffelt mij. Zwijgen is nu misschien even het beste. ‘Hoe weet je eigenlijk dat je onvruchtbaar bent?’ vraagt ze na een lange stilte. ‘Toen ik nog met mijn ex samen was, hadden wij een kinderwens. Na 1,5 jaar was ze nog niet zwanger en dat heeft ons onze relatie gekost. Ik heb daarna mijn zaad na laten kijken en daar kwam uit dat ik azoöspermie heb. Dat betekend dat ik geen zaadcellen heb. Ik heb dit nooit aan iemand verteld, ik schaam me zo. Eva kan dus niet zwanger van mij zijn.’ Babet luistert aandachtig, ‘je hoeft je niet te schamen. Jij kan er toch niks aan doen. Ik denk alleen wel dat het slim is als je met Eva gaat praten en haar dit ook verteld.’ ‘Morgen weer een dag, ik ben moe en wil nu slapen. Mag ik op je bank slapen?’ Ze lacht, ‘je mag ook gewoon bij mij in bed hoor.’ Samen lopen we naar boven en gaan slapen. De volgende morgen vertrekt Babet naar het werk. ‘Ik zie je straks, doe maar rustig aan. Ik zal tegen Marcel zeggen dat je iets later bent vandaag.’ zegt ze met een knipoog. Als ik onder de douche sta hoor ik mijn telefoon gaan. Ik stap onder de douche vandaan, pak een handdoek en loop naar mijn telefoon toe. Het is Eva en ik neem op. ‘Hoi’ ‘Waar zit jij? Je laat mij gisteren gewoon alleen de deur uit gaan en vervolgens blijf je de hele nacht weg. Zit je weer bij Babet?’ ‘Doe eens rustig. Jij vertrekt zonder iets te zeggen en ik ben daarna inderdaad naar Babet gegaan en heb hier geslapen.’ ‘Ik wil dat je nu naar huis toe komt, we moeten erover praten Remco.’ ‘Ik kom eraan.’ Ik stuur een app naar Babet. -Ik ga nu langs huis om met Eva te praten. Daarna kom ik naar de zaak.- Als ik op mijn fiets stap ontvang ik een app terug van Babet. -Goed zo! Succes en tot straks.- Als ik thuis aan kom staat Eva voor het raam te wachten. Ik zie aan haar gezicht dat ze gespannen is. Als ik naar binnen loop begint ze meteen tegen mij te schreeuwen. ‘Wat ben jij nou voor een lul? Ik vertel je dat ik zwanger ben en jij duikt bij iemand anders in bed. Hoe durf je?’ Ik ga er niet op in, pak een glas water en ga aan de eettafel zitten. ‘Eva, ik wil dat je eerlijk tegen mij bent en dat ben je niet.’ ‘Dat ben ik wel Remco!! Hoe kom je erbij dat ik niet eerlijk tegen je ben?’ ‘Omdat je niet zwanger van mij kan zijn Eva! Ik ben namelijk onvruchtbaar!’ Geschrokken kijkt ze me aan, ‘je bent wat?’ ‘Ik ben onvruchtbaar, moet ik het voor je spellen?’ ‘En dat vertel je mij nu pas? Wij hebben al twee jaar een relatie en je verteld mij nu opeens dat je onvruchtbaar bent?’ ‘Is het ooit te sprake gekomen dan Eef? We hebben het nog nooit over kinderen gehad. En je kan nu wel met je vinger naar mij wijzen maar volgens mij heb jij ook nog wel wat te vertellen!’ Ze loopt zwijgend naar de keuken toe. ‘Eef ik weet nu toch al dat je vreemd bent gegaan. Dus wees gewoon eerlijk en vertel wat er gebeurd is! Ken ik hem?’ ‘Ja, je kent hem.’ Slik, dit antwoord had ik niet verwacht.

Eva trekt de la van haar nachtkastje open, pakt er iets uit en duwt het in mijn handen. Geschrokken kijk ik naar de zwangerschaptest, er staan twee duidelijke strepen. 'Ben je zwanger Eef? Dat kan niet!' Ik gooi de test op het bed en loop naar beneden. Ik pak een sigaret en loop naar buiten. Dit kan niet waar zijn, ik geloof het niet. Eef komt naar buiten gelopen. 'Rem, zeg iets!' 'Ik weet niet wat ik moet zeggen. Je weet dat ik geen kinderwens heb. Ik ga naar de kroeg.' Ik pak de fiets en rij weg. Verslagen laat ik Eva achter. Als ik aan de bar zit met een biertje komt Babet binnen gelopen. 'Rem, wat doe jij nou hier? Je moest toch naar Eva?' 'Daar ben ik al geweest, wil je iets drinken?' Babet doet haar jas uit en gaat naast mij zitten. 'Wil je er over praten?' Ik neem een slok van mijn biertje en vertel haar van de test. 'Maar dat is toch geweldig nieuws?!' zegt ze enthousiast. Ik bestel nog een biertje. 'Ik weet niet of ik dit wel wil Babet. Ik ben hier helemaal niet aan toe.' Babet kijkt me begrijpend aan en knikt alleen. 'Zullen we anders ergens even een hapje gaan eten?' vraagt ze. Ik heb eigenlijk wel trek gekregen en we zoeken een restaurant op om te eten. Als ik op mijn telefoon kijk zie ik dat ik een app heb van Eva. Ik ben naar mijn moeder toe en blijf daar slapen. Kus. Ik stop mijn telefoon weer weg en bestel eten. 'Nemen we nog een borrel bij mij thuis?' vraagt Babet als we aan de koffie zitten. 'Ach, waarom niet. Eva is toch bij haar moeder slapen.' Ik heb zelf al jaren geen contact meer met mijn moeder. Mijn vader is overleden toen ik vijf was, ik heb hem nooit gezien. Hij was al bij mijn moeder weg voor dat ik geboren werd. Voor zover ik weet ben ik enig kind. Als we bij Babet thuis op de bank zitten met een borrel betrap ik mezelf er op dat ik Babet eigenlijk heel aantrekkelijk vindt. Ze heeft lang blond haar, felblauwe ogen en een mooi figuur. Ze heeft een witte blouse aan, waar haar borsten goed in uit komen, daaronder draagt ze een leren rok en hoge pumps. Babet is totaal het tegenovergestelde van Eva. Eva loopt het liefst in een jeans met een shirtje en sneakers. 'Wil je nog een biertje?' 'Nee bedankt. Ik ga naar het toilet en richting huis.' Ik trek mijn jas aan en loop naar Babet om haar gedag te zeggen. 'Wil je even helpen? Mijn ketting zit vast in mijn haar.' Ik loop naar haar toe en help met los maken. Als de ketting los is draait ze zich om en begint ze mij te zoenen. Ik doe een stap naar achter. 'Wat doe je Babet?' Ze komt een stap naar voren en fluistert 'Dit wil jij toch ook? Ik zag je net wel naar mij kijken.' Ik voel dat ik rood word. Weer zoent ze mij en deze keer geef ik er aan toe. Ik gooi haar op de bank en trek haar blouse open. Vanavond is Babet van mij. Als ik het zweet van me af sta te douchen voel ik me meteen schuldig. Dit had nooit mogen gebeuren. Ik heb Eva bedrogen, terwijl ik dacht dat ik dat nooit zou doen. Na het douchen vertrek ik naar huis toe. Het is ondertussen laat in de avond en morgen moet er gewoon weer gewerkt worden. Als ik thuis aan kom zie ik licht branden, ook de auto staat voor de deur. Ik weet meteen dat Eva thuis is en voel me betrapt. Ik zet mijn fiets in de tuin en ga naar binnen toe. 'Zo, en waar heb jij de hele avond gezeten?' vraagt ze terwijl ze met haar armen over elkaar tegenover me staat. 'Ik heb een borrel gedaan in de stad en daarna wezen eten met Babet.' 'Babet? De receptioniste?' 'Ja, die Babet ja!' 'En verder meneer Versteeg? Wat heb je verder uitgevreten?' Eva is niet gek, die ziet het meteen aan mij als ik lieg. 'Daarna heb ik bij haar thuis nog een borrel gedronken en nu ben ik hier. Maar jij zou toch naar je moeder gaan?' 'Lieg niet Rem! Je liegt, ik zie het niet alleen, ik ruik het ook. Je hebt net gedoucht.' 'Je hebt gelijk Eva, ik heb inderdaad gedoucht.' 'Dat is het? Meer heb je mij niet te vertellen?' 'Nou Eva, volgens mij moet jij mij ook iets vertellen! Dus doe niet zo schijnheilig!!'

Onderweg naar mijn werk word ik bijna aangereden door een scooter. Ik hou van de stad maar het verkeer blijft een dingetje. Ik zet mijn fiets in het fietsenhok en nat door de regen, stap ik mijn werk binnen. 'Goedemorgen Remco, ik heb post voor je.' zegt Babet, de receptioniste. Ik groet haar, pak mijn post aan en loop naar mijn kantoor. 'Nat pak gehaald vandaag?' zegt Marcel lachend. 'Wat ben je toch een fijne collega.' antwoord ik terug. Ik start mijn pc op en lees ondertussen mijn post. Maandag is meestal een rustige dag, dus ik kan rustig opstarten. 'Koffie Rem?' vraagt Marcel. Ik knik, open mijn mail en ga meteen aan het werk. Hoe eerder ik begin, hoe eerder ik klaar ben. 'Zullen we maar eens gaan lunchen? Het is al 13:00.' Ik kijk naar de klok en daarna naar Marcel. 'De tijd vliegt, laten we dat maar gaan doen.' antwoord ik. Samen met Marcel stap ik in de lift en gaan we naar de kantine. Het is rustig, de meeste collega's hebben al gegeten. Na de lunch vertrekken we weer naar boven toe. 'Remco, heb je even?' vraagt Babet als we langs de receptie terug naar ons kantoor lopen. Ik blijf staan en Marcel vertrekt naar boven toe. 'Wat is er Babet?' Ze kijkt mij strak aan met haar felblauwe ogen. 'Eva heeft gebeld, je moet haar zo snel mogelijk terug bellen. Het klonk ernstig.' zegt ze. Eva is mijn vriendin, zij belt niet zomaar naar mijn werk. Ik loop direct naar boven, pak mijn telefoon en bel haar direct terug. 'Rem, kun je naar huis toe komen? Ik moet je iets vertellen. En dat wil ik niet telefonisch doen.' zegt ze. Ik hoor aan haar stem dat het een serieuze zaak is. 'Ik kom eraan.' en hang op. Ik neem een halve snipperdag op en vraag Marcel mijn resterende werk over te nemen. Ik trek mijn jas aan, pak mijn tas en verlaat het kantoor. Ik pak mijn fiets en vertrek zo snel ik kan naar huis toe. Als een gek rij ik door de stad, ik negeer zelfs stoplichten om zo snel mogelijk thuis te zijn. Eva en ik hebben nu bijna 2 jaar een relatie en sinds een half jaar wonen wij ook samen. Ik neem Eva haar telefoontje daarom ook heel serieus. Zij belt niet zomaar om te vragen of ik naar huis kom. Als ik thuis aan kom zet ik mijn fiets tegen het huis aan en ga snel naar binnen. Daar zit Eva op de bank, volledig in paniek te huilen. 'Eva, wat is er??' 'Ik moet je iets vertellen Rem, maar ik weet niet hoe.' Ze staat op en loopt naar boven toe. Ik ga achter haar aan, 'Eef, vertel me wat er is!' Ik zie het verdriet in haar ogen en denk dat er iemand overleden is. 'Is er iemand overleden?' 'Nee, er is niemand overleden.' 'Wat is er dan wel Eef?! Vertel het me!' Ze gaat op bed zitten met haar hoofd in haar handen. 'Ik weet niet waar ik moet beginnen Rem.' zegt ze snikkend. 'Ben je vreemd gegaan?' 'Nee natuurlijk niet!' schreeuwt ze. 'Wat is er dan zo erg dat je het niet durft te vertellen? Kom op Eef, je weet dat je altijd alles tegen mij kan zeggen.'