Uit quarantaine, wanneer doe je dat? Wanneer zijn je klachten echt voorbij en ben je niet meer besmettelijk. Al voor mijn bevalling zit ik in principe al in quarantaine. En toch hebben we het coronavirus opgelopen. Mijn man ging toen ik thuiszat wel gewoon naar zijn werk en mn oudste dochter naar school. Waar we t precies vandaan hebben zal altijd wel een raadsel blijven. Maar wanneer ben je er nou vanaf en wanneer weet je t helemaal zeker. Een kuchje heb ik altijd wel en een verstopte neus ook. Ben zo huiverig om iemand aan te steken. Mijn hoofdpijn neemt ook langzaamaan af en ik kan nu echt genieten van mijn meisjes. Zal wel weer een pittige periode worden met de sluiting van de scholen en t naast mama zijn ook weer juf moeten zijn voor mijn oudste dochter. Onze jongste dochter is inmiddels alweer 16 dagen oud en zou ik toch wel graag aan opa's en oma's willen voorstellen en aan haar oom en tantes. Iedereen is reuze nieuwsgierig. Maar ja durf ik dat wel met corona. Inmiddels is t 10 dagen na de positieve test. De besmetting heeft vermoedelijk al rond 1 december plaatsgevonden.

Maandag 1 december was de dag die jij hebt uitgekozen om eindelijk (heb geen geduld) met 41 +1 weken zwangerschap je gezichtje te laten zien. Wat zijn we gelijk verliefd op je en we kunnen niet wachten om je mee naar huis te nemen en je aan je grote zus (6) te laten zien. Je grote zus was meteen helemaal weg van je en mama mocht je niet eens meer zelf vasthouden. Zo hebben we fijn een paar dagen in onze gezinsbubbel en kraamzorg geleefd. Kraamvisite mochten we van t kraambureau niet ontvangen en we hebben hier ook netjes gehoor aan gegeven. Vrijdag 4 december bracht ik je grote zus naar bed. Papa ging voor jou zorgen en appte me dat je koorts had. Ik dacht nog zal wel meevallen maar een half uur later ging ik zelf ook meten en ja hoor koorts. Ben gelijk de telefoon in gedoken om de verloskundige te bellen. Die is bij ons thuis gekomen en wou toch wel graag dat er een kinderarts naar je ging kijken. Dus hup voor grote zus een tas gepakt met kleren en die naar oma gebracht en voor jou ook een tas gepakt (voor onszelf zijn we t helemaal vergeten) en op naar t ziekenhuis. In het ziekenhuis spookte van alles door mn hoofd, wat zou je toch hebben. Vragen werden gesteld wat we allemaal gedaan hebben de afgelopen dagen en dergelijke en de arts vond t nodig om bij jou die verschrikkelijke coronatest af te nemen. Een baby van 4 dagen die een coronatest af moet nemen. Dat verzin je gewoon niet. Je arme neus ging er ook meteen van bloeden. Na een onzekere nacht waarbij je saturatie niet helemaal oke was en je koorts maar niet zakte kregen we druppelsgewijs de uitslag van alle testen. Je bloedwaarden waren goed, je urine was goed het was alleen nog wachten op de uitslag van de testen op het rs virus en het corona virus. En ja hoor mijn wereld stortte even in de coronatest was positief. Bizar een baby van 4 dagen die corona heeft. Gelukkig ging jouw lichaampje er goed tegen vechten. Je bleef goed drinken en plassen en je temperatuur werd ook weer stabiel. Inmiddels was t 5 december en met onze oudste bij opa en oma voelde ik me enorm schuldig een baby die corona heeft opgelopen van waarschijnlijk ons (wij hadden nog geen test afgenomen) en een meisje van 6 die naar pakjesavond heeft uitgekeken en in 1 klap dr papa mama en zusje moest missen. Gelukkig hebben opa en oma pakjesavond gered en er voor haar en leuk feestje van gemaakt. De volgende dag kregen wij ook de uitslag van de coronatest en ja hoor wij zijn ook positief getest. Niet lang daarna kreeg ik ook echt klachten die daarbij horen, flinke koorts, hoesten, hoofdpijn en geen smaak en reuk. Verder had ik ook last van flink gestuwde borsten waardoor ik mn baby niet eens meer kon vasthouden. Gelukkig bleef ze goede dingen laten zien en knapte mijn sterke meisje helemaal op en mochten we gelukkig thuis verder uitzieken. Helaas voor mij moet ik de zorg voor mn meiden overlaten aan hun papa. Ik wil de meisjes niet ziek maken en lig met hoge koorts op bed. Zo onnatuurlijk om niet bij mijn gezin te zijn. Maar op dit moment geen andere keus helaas. En mijn man doet t net als mijn meiden fantastisch! 

maar over t algemeen is t een hele vrolijke dame. Vlak na dr eerste verjaardag begon elyze met voorzichtige stapjes zetten. Nu rent ze de hele dag door t huis heen. Het liefst wil ze ook overal lopend heen. Als ik haar in de kinderwagen of autostoel wil zetten stribbelt ze flink tegen. Met dr luier verschonen wil ze ook niet meer stil liggen. Het is ook wel voorgekomen dat echt alles onder dr poeppies zat omdat ze zo wild deed????. Maar als ik zeg kom we gaan je luier doen dan gaat ze wel voorop om naar dr kamer te gaan. Praten doet ze nog niet echt. De enige woordjes die ze echt zegt is papa mama dank klaar ja en...... tv kijken. Oeps. Kennelijk toch iets teveel naar brandweerman sam en Thomas de trein gekeken. Ook woezel en pip en sesamstraat zijn hier al favoriet. Het verbaast me soms zo wat ze allemaal al doorheeft. Als ze een sleutel vind rent ze naar de deur om te kijken of ze de sleutel daarin kan doen. Als ze tv wil kijken pakt ze de afstandsbediening en zet ze de tv aan. Als de deur open moet schuift ze dr stoel naar de deur en probeert er dan op te klimmen in de hoop dat ze bij de deurklink kan. Als ik niet weet waar ze dr speen of knuffel gelaten heeft vraag ik t aan haar en gaat ze t meteen voor me pakken. Alleen als haar iets niet lukt wordt ze driftig en gaat ze op de grond liggen en huilen. Gelukkig houdt ze dat niet al te lang vol en is t daarna 9 van de 10 keer weer t vrolijke meisje. De afgelopen weken heeft ze heel veel last gehad van dr doorkomende kiesjes.. waarom moeten er ook 4 tegelijk doorkomen. Daarbij was ze ook nog heel erg verkouden en was mn meisje alleen maar verdrietig. Gelukkig is dat weer even voorbij tot de volgende door gaan komen ????. De tijd gaat veel te hard geniet van elke ontwikkeling die mn meisje maakt. Ben zo super trots op hoe ze t allemaal doet! Ben wel heel benieuwd wanneer ze echt gaat praten en wat er dan allemaal uit komt. Denk dat als ze eenmaal praat ze ook geen seconde meer stil is ????????????

Vanochtend werd ze een beetje huilerig wakker. Dacht nog oh nee niet vandaag. Lekker in alle rust melk gedronken. Toen was t tijd voor dr eerste cadeautje. Ze zag alleen t papiertje en begon al te lachen. Na een hoop getrek aan t papiertje hebben we haar maar geholpen. Er kwamen 2 voorleesboekjes uit de verpakking die gelijk met een mooie lach op dr gezicht werden doorgebladerd. Ik heb de boekjes gelijk maar aan haar voorgelezen. Ze had wel wat moeite met dr aandacht erbij houden. Na dr melk heeft ze lekker een boterhammetje gegeten en was t alweer tijd voor een slaapje. Na lekker geslapen te hebben was t tijd voor de visite. Als eerste kwamen opa, oma en omaoma binnen met een hele mooie grote doos. Deze snel uitgepakt en wow een mooie loopauto. Elyze erop gezet wat vond ze dat mooi. Ze had t zelfs al een beetje door hoe ze vooruit kon komen. Even later kwamen andere opa en oma met dr tante en nichtje binnen met nog  meer cadeautjes. Samen met dr grote nichtje (bijna 3jaar oud) alle pakjes uitgepakt. Oh wat mooi en wat moeilijk om nog te kiezen waar ze mee moest spelen. Met de blokken, de blokkentrein, de vormenstoof, de bal, de afstandsbediening of de vormenkever of toch weer met de loopauto. Dan maar met alles tegelijk! De blokken lagen door de hele kamer en wat was dat mooi om te zien hoe mn meisje aan t genieten was. Langzaamaan alles klaar gezet voor de taart en t kaarsje erin gestoken en aangestoken. 

een jaar geleden alweer dat ik al die beweging in mijn buik voelde. En wat was t mooi om ons meisje in ons leven te verwelkomen. Wat genieten we elke dag van onze kanjer. Net terug van de eerste vakantie met zn 3en. We zijn met de auto naar Italië gegaan. Maakte me zo'n zorgen over de enorme reis. De heenweg was voor elyze ook een beetje moeilijk. Ze wou niet aan dr slaap toegeven in dr autostoel. Van de 8 uur die we gereden hebben (en in de file gestaan hebben) op de eerste dag heeft ze maar een uurtje geslapen. Door de moeheid heeft ze wel iets gezeurd maar oh wat ben ik trots op hoe ze t gedaan heeft. De dag erna doorgereden naar Italië en dat ging al een stuk beter. Ze heeft ook meer toegegeven aan dr slaap. In italie aangekomen heeft ze meteen iedereen om dr vingertjes gewonnen. Kindjes kwamen met haar spelen bij t zwembad. Anderen kwamen iedere keer naar dr kijken en met haar kletsen. Zelfs tijdens t winkelen en boodschappen doen konden we soms geen kant op omdat mensen even naar onze kleine charmeur wilden kijken. Met de blonde haartjes, blauwe grote ogen en mooie lach op dr gezicht kreeg ze van iedereen aandacht.  Ik voel me sinds ze in mijn leven is elke dag zo trots als een pauw! Trots op mijn meisje op hoe ze is en hoe ze doet! De vakantie is weer ten einde. Nu op naar haar allereerste verjaardag!! 

elyze is nu bijna 10 maanden en groeit enorme  hard. Ze weegt al bijna 8 kilo  en draagt maat 74/80. Kan al bijna niet meer voor me halen Hoe klein ze was. Ze groeit  niet alleen hard maar krijgt ook al een eigen willetje. Ze heeft een lievelingsknuffel, vind t niet meer fijn om van een lepel te eten, wil  graag t hele huis doorkruipen en alles maar vastpakken en aanraken waarvan ze gewoon al weet dat ze t niet mag. T is gewoon al moeilijk om niet te lachen als je dat ondeugende snoetje ziet. Ze heeft sinds een paar dagen een looptrainer dus ben benieuwd hoe ze t gaat doen allemaal. Ze probeert zich  al op te trekken en kan al aardig stevig  aan de tafel staan. Met avondeten is t op t moment wel een strijd. Ze wil graag met dr handen eten maar eet een stuk minder groenten  dan voorheen. Als je met de lepel in de buurt komt wordt ze al een driftig omdat ze het liever zelf wil doen. We geven haar maar zelf een lepel om mee te spelen zodat we met de andere lepel toch wat eten dr mond in krijgen. Broccoli bloemkool boontjes worteltjes Enzo gaan er gelukkig wel redelijk makkelijk in omdat ze dat lekker zelf kan pakken. Het zit alleen soms heerlijk in dr haren. Hoe meer ze op dr gezicht  kan smeren Hoe leuker ze het vind. We genieten zo van ons vrolijke dametje!!

zo'n 7 maanden geleden alweer die spannende ochtend in het ziekenhuis. snapte opeens wat je van iedere ouder hoort, je eigen baby is de mooiste van allemaal! 

Mijn verhaal begint eigenlijk op oudjaarsdag 2013. We waren bij vrienden t einde van 2013 en t begin van 2014 aan t vieren. Ze hadden lekker een fruitbiertje voor me gehaald maar na een paar slokjes werd ik helemaal eng. Ik kreeg t vermoeden dat ik zwanger kon zijn. Mijn biertje verder laten staan maar t gekke gevoel in mn lijf trok maar niet weg. Gelijk online een zwangerschapstest gekocht. Op 2 januari 2014 kwam de test binnen. Kon niet wachten dus gelijk de test gedaan en ja hoor geel snel stond er te lezen dat ik 1 tot 2 weken zwanger was! Kon het niet geloven dus de volgende dag weer een test gedaan en ja hoor ook daar kwam uit dat ik zwanger was. Gelijk voelde ik me wel schuldig dat ik die paar slokken bier heb gedronken. En toch kon ik het niet geloven. 8 weken later kreeg ik mn eerste echo en ja hoor er groeide echt een klein mensje in mn buik. Wat een geweldig moment was dat. Met 12 weken gingen we t onze families vertellen met kleine cakejes. Wat waren ze blij! Mijn zwangerschap liep voorspoedig. Was maar een beetje misselijk dus mag niet klagen. Mijn vriend vond t nu (omdat er een kleintje op komst was) wel tijd om na 12 jaar een keertje te gaan trouwen! Naast shoppen voor een kleintje mocht ik ook gaan shoppen voor mn bruiloft. Een mooie jurl mocht natuurlijk niet ontbreken. Ik werd al snel verliefd op een zwangerschapstrouwjurk! Helemaal gelukkig met mn jurk. Natuurlijk moesten er ook oorbellen schoenen tasje een haar sieraad en mooie nagels komen! De hele week voor t trouwen was t slecht weer maar op 11 juni 2014 was t een mooie dag. T zonnetje scheen en ik mocht volmondig JA zeggen tegen mijn vriend. Op dat moment was ik 26 weken zwanger en zo gelukkig! We hebben t wel heel klein en intiem gehouden.  Zag mezelf niet hossen met een toch wel dikke buik. Op 19 september werd mijn jaar nog beter. Onze dochter elyze is geboren! Wow wat is ze mooi! Wist niet dat ik me nog gelukkiger kon voelen. Wist niet wat me overkwam wat een liefde ik opeens voelde voor dat hele kleine meisje in mn armen. Kan niet geloven dat dat wondertje echt van mij is.de tijd vliegt voorbij al snel wordt je groot en ontwikkelt ze zich super snel. Hoop dat 2015 ook een topjaar wordt! Met mijn mooie meisje in mijn leven kan t haast niet anders!

Toen ons meisje 9 weken was ging ze opeens andere geluidjes maken met haar mond. Ze ging heel erg smakken. Ik maar even op internet zoeken naar wanneer ze de eerste hapjes zou mogen en daar vond las ik dat ze met 4 maanden pas mag. Dan maar even wachten.. het smakken werd alleen steeds meer en ze begint ook steeds meer te kwijlen dus met 12 weken toch maar een wortelpapje gemaakt. Helemaal verheugd op de vieze gezichten die ze waarschijnlijk zou gaan trekken maar nee hoor, ze vond t lekker en heeft de hele tijd gelachen. Ze eet zo'n 6 hapjes. Heb niet gemerkt dat ze er last van heeft dus zal wel goed gaan. De worteltjes zijn in ieder geval voor herhaling vatbaar