En dan lig je opeens in het ziekenhuis

Maandag 1 december was de dag die jij hebt uitgekozen om eindelijk (heb geen geduld) met 41 +1 weken zwangerschap je gezichtje te laten zien. Wat zijn we gelijk verliefd op je en we kunnen niet wachten om je mee naar huis te nemen en je aan je grote zus (6) te laten zien. Je grote zus was meteen helemaal weg van je en mama mocht je niet eens meer zelf vasthouden. Zo hebben we fijn een paar dagen in onze gezinsbubbel en kraamzorg geleefd. Kraamvisite mochten we van t kraambureau niet ontvangen en we hebben hier ook netjes gehoor aan gegeven. Vrijdag 4 december bracht ik je grote zus naar bed. Papa ging voor jou zorgen en appte me dat je koorts had. Ik dacht nog zal wel meevallen maar een half uur later ging ik zelf ook meten en ja hoor koorts. Ben gelijk de telefoon in gedoken om de verloskundige te bellen. Die is bij ons thuis gekomen en wou toch wel graag dat er een kinderarts naar je ging kijken. Dus hup voor grote zus een tas gepakt met kleren en die naar oma gebracht en voor jou ook een tas gepakt (voor onszelf zijn we t helemaal vergeten) en op naar t ziekenhuis. In het ziekenhuis spookte van alles door mn hoofd, wat zou je toch hebben. Vragen werden gesteld wat we allemaal gedaan hebben de afgelopen dagen en dergelijke en de arts vond t nodig om bij jou die verschrikkelijke coronatest af te nemen. Een baby van 4 dagen die een coronatest af moet nemen. Dat verzin je gewoon niet. Je arme neus ging er ook meteen van bloeden. Na een onzekere nacht waarbij je saturatie niet helemaal oke was en je koorts maar niet zakte kregen we druppelsgewijs de uitslag van alle testen. Je bloedwaarden waren goed, je urine was goed het was alleen nog wachten op de uitslag van de testen op het rs virus en het corona virus. En ja hoor mijn wereld stortte even in de coronatest was positief. Bizar een baby van 4 dagen die corona heeft. Gelukkig ging jouw lichaampje er goed tegen vechten. Je bleef goed drinken en plassen en je temperatuur werd ook weer stabiel. Inmiddels was t 5 december en met onze oudste bij opa en oma voelde ik me enorm schuldig een baby die corona heeft opgelopen van waarschijnlijk ons (wij hadden nog geen test afgenomen) en een meisje van 6 die naar pakjesavond heeft uitgekeken en in 1 klap dr papa mama en zusje moest missen. Gelukkig hebben opa en oma pakjesavond gered en er voor haar en leuk feestje van gemaakt. De volgende dag kregen wij ook de uitslag van de coronatest en ja hoor wij zijn ook positief getest. Niet lang daarna kreeg ik ook echt klachten die daarbij horen, flinke koorts, hoesten, hoofdpijn en geen smaak en reuk. Verder had ik ook last van flink gestuwde borsten waardoor ik mn baby niet eens meer kon vasthouden. Gelukkig bleef ze goede dingen laten zien en knapte mijn sterke meisje helemaal op en mochten we gelukkig thuis verder uitzieken. Helaas voor mij moet ik de zorg voor mn meiden overlaten aan hun papa. Ik wil de meisjes niet ziek maken en lig met hoge koorts op bed. Zo onnatuurlijk om niet bij mijn gezin te zijn. Maar op dit moment geen andere keus helaas. En mijn man doet t net als mijn meiden fantastisch!