Toen wij alleen Kiki nog hadden dacht ik altijd, hoe kan ik net zo veel houden van een tweede kindje als dat ik van haar hou.

Met Milan gaat het zo goed dat ze de zorg van hem ook in een ander ziekenhuis aankunnen. Wij konden opgeven welk ziekenhuis ons voorkeur had en als daar plaats was kon hij daar heen. En gelukkig bij ons eerste keuze was plek. Met 30 weken wordt hij naar het Juliana kinderziekenhuis gebracht. Ik mocht helaas niet mee in de ambulance dus besprek bij aankomst in het Sophia kinderziekenhuis hoelaat hij daar aan zou komen. Ik geef de verpleging een bedankje en ik ga erna naar huis. Nog even snel kolven en eten. En dan hup naar het Jkz. Het fijne aan dit ziekenhuis is dat ze er bijna alleen maar 1persoons kamers hebben. Bij aankomst werden we naar Milan zijn kamer gewezen. Hij was er nog niet en hebben even op hem gewacht. Hoe fijn een eigen kamer hier waren wij heel blij mee. De reis was goed gegaan en Milan komt aan. Hij was wat vermoeid van de reis en zijn flow word omhoog gezet. Zijn flow gaat van 3 naar 4 om hem even wat meer rust te geven. Langzaam wordt dit weer afgebouwd en zit hij later die week op flow 2. Hij is lekker wakker en alert en kunnen nu ook zijn oogjes zien.

In mijn vorige blog konden jullie lezen over hoe de zwangerschap is gegaan en het eerste gedeelte van de bevalling. Hierbij mijn deel twee want hoe is het verder gegaan met Milan?

Hallo allemaal, ik zal me even voorstellen in ben Nicole en ik ben 29 jaar oud. Ik ben moeder van twee kinderen. Mijn dochter Kiki en mijn zoontje Milan.