(+/- 13-14 jaar oud) Hier sta ik dan. Het zwarte hef ligt zwaar in mijn handen. De scherpe punt reflecteert in het licht.

Ken je dat gevoel wanneer iemand je zegt dat je er mag zijn. Dat jij er ook toe doet. Dat je geliefd bent en waarde hebt. Dat ook voor jou een plekje bestaat op deze aarde. Dat gevoel van trots, die kleine boost in zelfvertrouwen en de hoop een klein beetje hoop dat je er zelf ook in gaat geloven.

Mama worden... Mama worden is iets heel bijzonders. De liefde die je voelt voor zo'n klein mensje, is zo onbeschrijfelijk. De tijd die je meemaakt zo bijzonder, maar tegelijkertijd zo confronterend. Het maakt je een ander mens, het zet je aan het denken en je ziet jezelf in een ander licht. Vanuit een perspectief dat je nog nooit eerder hebt bekeken. Of in mijn geval vanuit een perspectief dat je eerder niet kon bekijken.