Mijn ouders komen voor een bakkie langs en we besluiten nog een ronde te lopen met de honden van mijn ouders.  “Vanavond is het volle maan , dan worden er veel baby’s geboren , dus wie weet wordt je morgen wakker en heb je er een kleindochter bij.” Grap ik naar mijn vader. “Ik ben benieuwd we gaan het zien!”, antwoord hij. Maar ik ben morgen pas 39 weken dus dat zal wel niet, ook rommelt er niks. 

1. Dat wij in onze kring gelukkig allemaal (nog) gezond zijn.

Een ander moet het altijd beter weten, beter kunnen en vooral beter zijn. De grootste onzin natuurlijk maar denk dat iedere moeder het stukje trots soms een tikkeltje overdrijft, want ja mijn kind kan al dit en dit!

Na een tijdje van het volgen van het dieet kwam er weer een groei echo. Het buikje van mijn kindje zou al aan de grote kant zijn. De voorspelling zou dan ook zijn dat ik een erg groot kindje zou krijgen. Ik moes me nog strenger aan het dieet houden en 2 weken later terug komen voor een nieuwe echo. Ook moest ik rekening houden dat ik mogelijk ingeleid zou worden.

Zwangerschap suiker, iets waar veel vrouwen last van hebben tijdens hun zwangerschap. Zo had ook ik hier mee te dealen, en dat was niet altijd een pretje!

Na de vlokken test viel er een enorme last van onze schouders. Dat heeft niet lang geduurd.. mijn lieve opaatje kwam in het ziekenhuis. Ik heb altijd een hele goede band met mijn opa en oma gehad. Het leek wel redelijk te gaan , maar opa werd op en af naar huis gestuurd en weer terug naar het ziekenhuis . 

Bij de afspraak bij de verloskundigenpraktijk werd ons de mogelijkheden verteld over het kunnen testen van sommige aandoeningen en afwijkingen bij je kindje. Ik ben iemand die dit graag zou willen weten van tevoren, dus ik liet me samen met mijn vriend hier goed over informeren!

Mijn vriend en ik hebben best wel wat meegemaakt de afgelopen jaren, het was dan ook allemaal erg hectisch. Onze kinderwens was er , maar in ons hoofd was dit rond ons 30e, zodat we alles goed op orde hadden. Mijn menstruatie was wel vaker onregelmatig terwijl ik altijd netjes mijn pil slikte, hiervoor ook meerdere dokters afspraken gehad. Mijn menstruatie bleef uit en het leek toch best lang te duren. Ik besloot een zwangerschapstest te doen, maar deze gaf aan dat ik niet zwanger was. Het zal wel stress zijn dacht ik toen. Er ging weer een lange tijd overheen en ik was nog steeds niet ongesteld.. Ik besloot toch nog een test te doen, met in mijn hoofd dat het toch niet zo zijn. Ik kon mijn ogen na 5 minuten niet geloven... er stonden 2 streepjes! Ik was zwanger en dat op mijn 21e, ik raakte echt even in paniek en kon het niet geloven. Ik moest opschieten want ik moes naar school, heel de dag was ik stik nerveus en stil. Hoe moes ik dit aan mijn vriend vertellen?! En als je het over hem had belde hij toevallig! Dit was nou niet iets wat ik over de telefoon wou vertellen. “ Ik moet overwerken vandaag lieverd, het zal laat worden.” Dat is wat hij zij , maar ik kon dit niet voor me houden. Ik vroeg hem of we dan wel laat in de avond zouden kunnen praten, dat was geen goede zet want hij wou weten wat er was. Als hij zijn zinnen ergens op zet , dan gebeurt het ook.  Na lang proberen het niet via de telefoon te vertellen, gebeurde het toch. Ik vertelde dat ik zwanger was. Mijn vriend dacht dat ik een grapje maakte, maar na een tijdje merkte hij aan mij dat het echt geen grapje was. Hij kwam tussendoor naar huis, toen ik hem zag moest ik huilen.. hoe moest ik dit nou doen?! Ik was nog bezig met mijn opleiding, ik had geen baan niets. Maar daar waren op dat moment de liefste woorden die ik nodig had;