Dat leuke nieuwe setje wat ze dan eindelijk aan kan doen. Gewassen lag het de dag ervoor al klaar op de commode. Vroeg de veren uit want we gaan naar de opvang en ik zou toch graag nog even een leuke foto van jou willen maken in dit pakje. Eenmaal beneden maak ik eerst de tassen klaar voor papa en mij voor ons werk en voor jou op de opvang. Ontbijten doe ik tegelijk en jij speelt heerlijk in de box. Snel even kolven want ik miste nog een voeding voor jou bij de opvang. Papa is ook beneden en hij vind je outfit ook de bom! Hij schenkt de koffie in en we gaan samen nog even zitten voor we weg moeten. Ik ruik het al en papa zecht dat het vast vals alarm is. Toch even kijken, dacht ik bij mezelf. Nog geen uur later zoek ik weer een outfit in je kast, helaas niet zo leuk als die andere maar ag alles staat goed bij jou!

Daar ben je dan. Al regelmatig kwam je om de hoek kijken maar verder dan dat deed je niet. Ik ben wat geiriteer dat je er bent, maar het is goed zo. 5 maanden, 2 weken en 1 dag geleden is mijn dochter geboren. Omdat je voor de bevalling ook niet regelmatig op bezoek kwam, dacht ik dat je nu ook nog wel even zou weg blijven. Wat moet ik met je doen? Ik heb er nog niet zo over nagedacht er zijn zoveel opties. Wel weet ik dat die chocolade reep in de kast die extra grote vandaag wel opgaat. Laatst dacht ik aan je wat ik zou doen als je er zou zijn. Ik wil jou mee nemen in de opvoeding van mijn dochter, want je hoort er bij! Als Fleur het jong leert dat je er bij hoort zal zij het beter begrijpen, waarom ik dan soms zo anders doe. Hoe ga ik dit doen? Ze is nu nog jong en zal het nog niet begrijpen dus ik heb er nog even de tijd voor. Zal ik elke keer als je komt lekker gaan eten? Dat doe ik zoizo wel! Is dat dan wel iets dat ik nu anders zou doen, ik weet het niet. Voor nu ga ik maar even wat doen voor je straks door mijn broek schijnt.

Ik kwam deze foto tegen en het raakte mij. Mijn gevoel in een tekening. Een week na de bevalling, allemaal gevoelens en gedachten schieten door je lichaam. Voor mij mijn eerste avontuur wat zeker in het begin tot bijna 3 maanden geen roze wolk was. Met mij en de baby gaat alles super goed, maar mijn gedachten namen zo af en toe de overhand waardoor ik mezelf kwijt raakte. Hulp heb ik nu nog steeds, maar het gaat zeker de goeie kant op!

Onze dochter was 6 weken op de wereld. Ik moest er even tussen uit. We hadden de eerste 2 weken voor ons drietjes gepland en daarna zou de kraamversite welkom zijn. Geluk bij een ongeluk kwamen er door corona minder mensen. Helaas heb ik mijzelf zo geïsoleerd dat ik alleen mijn moeder en schoonmoeder zag buiten om ons gezinnetje. Ik zat alleen maar aan huis gekluisterd en het dorp had ik nu zo zachtjes aan wel helemaal gezien.

Vanaf mijn pubertijd heb ik al een hoge BMI en een bloeddruk dat iets aan de hoge kant is. Hierdoor werd ik zoizo al extra in de gaten gehouden. 9 maanden misselijk en minstens 1x per dag overgeven verliep mijn zwangerschap verder vlekkeloos. Ik mocht daarom bij mijn eigen verloskundige blijven.

Velen zeggen dat je niet tijdens het daten moet beginnen over kinderen. Bij mij was dit wel belangrijk dat mijn toekomstige man kinderen wilde en het liefst ook niet pas over 10 jaar. Dus bij onze 2de afspraakje heb ik het hem gelijk gevraagd.