Nu, twee jaar en twee maanden na mijn bevalling is het nog steeds wel een 'dingetje' hoor. Tijdens mijn zwangerschap ben ik 25(!) ja, 25 kilo aangekomen. Dit was overigens absoluut mijn eigen schuld. Ik at alles waar ik zin in had en de grote M was toch wel mijn craving. Ik dacht; 'Ach, het loopt allemaal wel los na mijn zwangerschap. Ik ga lekker lang borstvoeding geven en daarna ga ik een gezond en gevarieerd dieet volgen.' De borstvoeding lukte niet en het dieet al helemaal niet.

Dit klinkt misschien heel cliché, maar ik kijk amper tv, dus de tv reclames heb ik gemist. Ik heb een nee-nee sticker op mijn brievenbus dus ook die reclame is me ontgaan. En misschien wel het belangrijkste: ik vier het zelf al bijna twintig jaar niet meer, en daarom verdring ik deze dag ook liever.

We weten allebei hoe het is om uit een gebroken gezin te komen en we hebben altijd allebei zo duidelijk voor ogen gehad dat we dit voor onze zoon niet wilden. Dat is ook de reden waarom we het zolang hebben geprobeerd, waarom ik het zo lang heb geprobeerd. Waarom ik bereid was om door jouw gebreken en fouten heen te kijken, omdat ik ons gezin vooropstelde. Jij deed waarschijnlijk precies hetzelfde en met dezelfde achterliggende gedachte. Ik wilde gewoon dat het zou lukken. Ik weet zeker jij ook. Maar misschien wilden we dit wel iets te graag?

Maar toen was ie ineens daar, de uitdaging waar ik stiekem al heel lang op had gehoopt. Maar nooit aan had zien komen en zeker niet verwacht dat ik nu al twee maanden met veel plezier werk!

De volgende ochtend wakker worden, op de klok kijken en denken: 'Ik hoef vandaag helemaal niets' terwijl je je omdraait en de deken nog eens half over je hoofd trekt om vervolgens nog even lekker weg te dommelen. Dat er, rond een uur of tien, wanneer je heerlijk uitgeslapen bent, een dienblad naast je op bed wordt neergezet en de geur van verse koffie en warme croissantjes al je zintuigen op scherp zet. Nadat je dit aangename ontbijt hebt veroverbert neem je een lange en uitgebreide warme douche, of als je die luxe hebt, een heerlijk lang warm bad. Daarna trek je je mooiste outfit aan en verzorg je jezelf op en top om vervolgens de stad in te duiken om met je vriendinnen uitgebreid te lunchen. Om daarna natuurlijk nog even uitgebreid te gaan shoppen. Alleen voor jezelf, want boodschappen hoeven niet gehaald te worden, daar zou je wederhelft voor zorgen. Ook voor het avondeten, overigens. Wanneer je moe en voldaan je hakken uitschopt wanneer je aan het einde van de middag thuis komt en neerploft op de bank, zie je dat het complete huishouden ook al is gedaan. Met een brede glimlach neem je het bord aan met -jawel- je lievelingsmaal wat je wederhelft voor je heeft bereid. De woorden 'Ik doe vanavond de kinderen, dan kan jij lekker vroeg je bed in kruipen met een goed boek' maakt je dag helemaal volmaakt en af.