Elke maandag is het weer een feestje bij de kleuters. We gaan aan de slag met het thema 'de ruimte' en ik besluit sterren met de kinderen te vouwen. B. (5) komt er goedkeurend bij staan: 'Ja, dat kun je wel mooi, juf'. Uiteraard ben ik enigszins gevleid. Ze besluit mee te doen en al vouwend vervolgt ze haar verhaal: 'Ja, juf Margreet kan heel mooi zingen. Juf Elise (juf vorig jaar, red.) kan heel goed knutselen. Waar ben jij eigenlijk goed in?'

Één dag per week ben ik dit schooljaar weer kleuterjuf. Op maandag starten we de dag met een kringgesprek en mogen de kinderen die willen iets vertellen over het weekend.

Om ons thema over bouwen af te sluiten, ben ik met m'n klas op bezoek geweest bij de bouwvakkers. Nu probeer ik m'n onderwijs zo neutraal mogelijk te geven (o.a. zo min stereotypes en zo gender-neutraal mogelijk). Ik was dus helemaal in m'n nopjes dat er zelfs een vrouwelijke bouwvakker aanwezig was! Ze droeg dan wel een roze bouwhelm, maar goed, geheel op eigen initiatief. Toch valt aan enkele stereotypes simpelweg niet te ontkomen. De kinderen mochten wat drinken in de welbekende keet, waarop een jongetje - heel beschaafd - opmerkte: 'Hey, een blote mevrouw!'

Op zonnige dagen, voel ik mij extra gezegend als kleuterjuf. Op een middag besluit ik de zandbak open te maken en tevreden aan de rand van de zandbak te genieten van het zonnetje. De kinderen, ik bedoel van de kinderen. Het grut vermaakt zichzelf uitstekend. R. (4) is in de zandbak druk in de weer met het bereiden van 'pasta'. Ongevraagd krijg ik een bord pasta voor mijn neus geschoteld. Achteraf vraag ik haar of ik moet betalen. 'Nee, het is gratis, hoor!' Ik zie R. meteen schrikken van haar eigen reactie en de zakenvrouw in spé komt in haar naar boven. 'Ja, toch wel...' Ze loopt weg en komt even later terug met een zeef. 'Hou hier je pinpas maar tegenaan'. Voor ik het weet heb ik met contactloos pinnen mijn bord pasta afgerekend en krijg ik een 'bonnetje' in mijn handen gestopt.

We probeerden al een tijdje af te spreken, maar gisteren haalde ik haar dan eindelijk tijdens mijn pauze op. Als date maakten we een ommetje en gingen een ijsje halen bij Roberto Gelato. Het liep als vanzelf alsof we elkaar al jaren kennen. Zij nam een bolletje aardbei op een hoorntje en ik ging voor straciatella in een bakje. Het meisje aan de kassa noemde het bedrag en keek mij vragend aan. ‘Oh, zij betaalt!’, riep ik opgewekt. De ogen van meisje werden groter en ze keek me aan alsof ik met een denkbeeldige vriendin ben. Toen boog ze wat voorover en zag achter de toonbank een zesjarig meisje hannesen met haar portemonneetje.

We zijn bezig met een poëzieproject en lezen het gedicht 'Miss Poes': over een kat die de verkiezing wint en wordt uitgeroepen tot Miss Poes van Nederland. We praten over het mooie van de Nederlandse taal; hoe sommige woorden meerdere betekenissen kunnen hebben. Niet alleen mis(s) poes, maar ook: punt, weg, opscheppen, pad of kussen. Tot slot fantaseren we over welke wedstrijd wij zelf zouden kunnen winnen. Waar zijn wij goed in? De kinderen maken hiervan een tekening en al gauw ontstaat er een waar prijzen galerij aan de muur.

De kop is er weer af met de eerste werkdag van 2019. Vandaag kwamen er weer wat kinderen langs met traktaties, omdat ze in de kerstvakantie jarig zijn geweest.

Totaal geen last van de felomstreden werkdruk binnen het onderwijs. Mijn leerlingen helpen mij dan ook erg goed.

Lesje ‘omgaan met tegenslagen’: alle zelfgebakken pepernoten zijn voor de juf!