Een oranje cirkel

We zijn bezig met een poëzieproject en lezen het gedicht 'Miss Poes': over een kat die de verkiezing wint en wordt uitgeroepen tot Miss Poes van Nederland. We praten over het mooie van de Nederlandse taal; hoe sommige woorden meerdere betekenissen kunnen hebben. Niet alleen mis(s) poes, maar ook: punt, weg, opscheppen, pad of kussen. Tot slot fantaseren we over welke wedstrijd wij zelf zouden kunnen winnen. Waar zijn wij goed in? De kinderen maken hiervan een tekening en al gauw ontstaat er een waar prijzen galerij aan de muur.

Je ziet hier een goed verschil tussen de jongste en oudste kleuters: waar de één vooral nog de neiging heeft om te krabbelen in lijnen en cirkels, tekent een oudere kleuter al kopvoeters (je weet wel: poppetjes met hun armen en benen nog aan het hoofd gehecht en harken als handen en voeten) of volledige menstekeningen. Om de jongste kunstenaars in de dop niet te veel tegen het hoofd te stoten, prijs ik hen op hun inzet en vraag meestal iets in de trant van: 'Kan ik er nog iets voor je bij schrijven?' Via deze weg kom ik er meestal achter waar ik precies naar moet kijken.

Op dezelfde manier probeer ik er ook achter te komen wat I. (4) precies heeft getekend. Ze kijkt mij verbouwereerd aan en antwoordt: 'Een oranje cirkel'.

Tja. Ik moet ook niet overal dubbele betekenissen in willen vinden.