Niet meer bukken!

Vaak wanneer ik in een soort strijd ben beland met haar en merk dat ik er zelf eigenlijk ook klaar mee ben vraag ik haar juist om een knuffel. En ondanks dat ze dan boos op mij is omdat ze bijvoorbeeld geen snoepje mag of omdat ik iets van haar vraag wat ze niet wil, wilt ze die knuffel altijd! Vaak gaat ze dan in mijn armen nog even verder met boos of verdrietig zijn, en dat mag want die veilige haven wil ik voor haar zijn. Maar uiteindelijk wint liefde van alles en is dat de beste manier om moeilijke momenten mee op te lossen (voor mij) ❤️

Afgelopen nacht werd Jasmijn twee keer wakker. De eerste keer kreeg ik haar zo in slaap, de tweede keer niet. Ik ging naast haar ledikantje zitten en door de spijlen voelde ik haar kleine handje zoeken naar mijn hand. Uiteindelijk heb ik haar meegenomen naar ons bed, beer had nachtdienst dus ik vond het ook wel gezellig. “Mama houdt van jou en ik ben er” zei ik tegen haar, waarna ze zich naar mij omdraaide, haar armpjes rond mijn nek wurmde en mijn hoofd naar zich toe trok. Zo bleven we een tijdje liggen met haar wangetje op die van mij. De keren dat ze ‘s nachts bij ons komt is ze vaak juist een beetje verdrietig of onrustig. Maar ze was nu zo lief en kalm. ❤️ Dat ik maar vier uur geslapen heb is natuurlijk jammer, maar deze momentjes zijn zo fijn en zou ik ook niet willen missen!

Na mijn opleiding schoonheidsspecialiste en internationaal make-up artist wilde ik ook heel graag aan de slag in die sector. Maar dan liever niet als schoonheidsspecialiste, want tijdens mijn opleiding had ik geleerd dat mijn passie toch echt bij make-up lag. Ik vond een baantje bij de Douglas, vlak voor de december maand. De drukste, meest chaotische, maar ook de leukste maand om in een winkel te staan. 

Tijd voor jezelf, neem jij dat wel eens? Nu is dat natuurlijk extra lastig, iedereen is thuis en er zijn weinig plekken waar je naartoe kan. Vanochtend voelde ik heel sterk dat ik even alleen wou zijn en stilte om mij heen wou hebben. Gewoon even niks. Beer ging eruit met Jasmijn en ik ben blijven liggen. Tot 13.00 uur, zonder schuldgevoel. Toen ik uit bed kwam waren ze weg en ben ik lekker lang gaan douchen. Toen ze weer terug kwamen voelde ik mij een stuk meer opgeladen. Dat schuldgevoel heb ik eerder wel gehad. Ik denk ook dat dat voor een deel zorgde voor problemen. Geen afstand willen of kunnen doen als moeder, maar ondertussen wel gefrustreerd raken omdat ik het gevoel had alles zelf te moeten doen. Ook dat is een groeiproces, je niet schuldig voelen wanneer je even geen moeder wil zijn en anderen de ruimte geven om het van je over te nemen. ❤️ Wat doe jij om even tijd voor jezelf te nemen?

Dit was absoluut Jasmijn haar favoriete moment hier in Amsterdam! ❤️ En daarom ook die van mij. Ze was zo enthousiast en blij! Rende achter de duiven aan, stapte af op mensen die rijst/graan hadden omdat ze zelf ook wou voeren en zelfs toen er drie duiven op haar hoofd zaten of ik haar bijna niet meer zag omdat er zoveel duiven om haar heen vlogen gaf ze geen kik. Ik vond het zelf wel even spannend hoor, vind ze het nou leuk of toch eng? Maar ze was zo stoer en wilde alleen maar meer. Vandaag gingen we terug, en ze kwam blij tussen de duiven op mij afgerend en riep “niet bang!” 🐦

Vorige week besloten wij dat we er even uit wilden dus boekten we voor deze week een paar nachten een hotel in Amsterdam. En alles is dan wel dicht maar met pizza in bed is dit nu al een mega goed idee geweest! 💛

Nu we een echte peuterpuber in huis hebben ben ik zo blij met wat ik hier op het internet allemaal leer. Het omgaan met weer een woedeaanval is namelijk niet altijd even makkelijk, maar ik leer hier veel trucjes om er toch rustig mee om te gaan. Vanochtend wou ik bijvoorbeeld met Jasmijn gaan douchen maar terwijl ik alles aan het klaarmaken was begon Paw Patrol. Dat is zo ongeveer haar lievelingsprogramma dus je kan wel raden wat haar reactie was toen de tv uitging, zo boos! Ik mocht absoluut niet in de buurt komen om haar slaapzak uit te doen en ze wou ook niet mee. Nou las ik laatst dat het goed is om in zo’n situatie wel bij je standpunt te blijven en je grenzen aan te geven maar dat het kan helpen om alternatieven of een keuze aan te bieden zodat je kindje toch nog een beetje gevoel van controle heeft. Dus ik zei tegen haar dat ik begreep dat ze het jammer vond maar dat de tv nu echt uitbleef, dat ik wel ging douchen en dat ze mocht kiezen of ze met mij mee wou of in de kamer wou blijven om iets anders te doen. Ze werd rustig, keek mij aan, zei “oké” en stond op om mee te gaan. En in plaats van 5 minuten strijd was ze eigenlijk binnen een minuut weer rustig en vond ze het hartstikke leuk toen ze haar badje vol schuim zag staan. Zo simpel kan het dus zijn! 💛 Welke dingen heb jij geleerd via insta? Of heb jij nog goede tips hoe om te gaan met zo’n bui van je peuter?

Ik hou je vast en laat je vrij 💛