Nadat Ben en ik elkaar hadden leren kennen in Parijs zagen we elkaar elk weekend. Weekend na weekend, vrije dagen, eigenlijk wanneer er tijd was waren we samen. Hij was meer bij mij thuis dan in dat "geleende" appartement van die collega. Hij was er zoveel dat mijn moeder voorstelde als je toch hier bent pak dan je spullen op en leg alles hier neer, want dit is ook zonde van je geld. In eerste instantie vonden wij het heftig om te doen maar alles was goed en Ben zijn motto is een beetje je leeft nu en waarom niet. Dus besloten we het te doen. Het klikte ook erg goed met mijn ouders en Ben, dus waarom niet dan.

Dit zijn wij, Kim, Ben, Ruby en Billie. Al lang zat ik te denken om te gaan bloggen over ons allemaal. Ik zal beginnen met het begin, waar Ben en ik elkaar hebben leren kennen.