Vuurzee!

Dit zijn wij, Kim, Ben, Ruby en Billie. Al lang zat ik te denken om te gaan bloggen over ons allemaal. Ik zal beginnen met het begin, waar Ben en ik elkaar hebben leren kennen. 

Waar het allemaal begon? Nou dat is best een leuk verhaal. Ik leerde Ben kennen in Utrecht, de stad waar ik mijn hele leven al woon. Ik ben geboren en getogen utrechternaar, een avondje voetbal kijken troostfinale Brazilie-Nederland, liep uit op een avondje stappen. Iets waar ik totaal geen zin in had op dat moment, maar liet mij nogal snel overhalen door mijn vriendin die mee was op dat moment. Wij besloten naar de Filemon & Baucis te gaan, wat inmiddels mijn vaste plek in Utrecht geworden was. Het was gezellig druk op het moment dat ik achterin stond te dansen en daar ineens een groepje onbekende mijn plek probeerde in te pikken. Ik ben natuurlijk de beroerste niet en maakte wat plek. Ik was een enorme vrije vogel en genoot van alles om mij heen, tot op een moment hij (Ben) ineens voor mij stond met 2 shotjes tequilla (volgens mij). Met de enorme foute openings zin "ik had er één te veel, wil jij hem" gooide ik het achterover en liep weg. Draaide mij om en zag enorme teleurstelling in zijn gezicht, liep daarom terug naar de bar om 2 nieuwe (iets betere) shotjes te halen en stapte terug op die "oh zo leuke jongen" af. Bood hem mijn shotje aan en zei Hoi, ik ben Kim. Daar ontstond niet alleen een vonk, maar meer een enorme vuur zee. Mensen zeggen dat het niet bestaat liefde op het eerste gezicht, maar ik weet zeker van wel. Wij hadden een enorm leuke avond en ik werd voor gesteld aan de vriendengroep. Die onbekende mensen van daarvoor, allemaal uit limburg, en in 1 klap was ik dat meisje met die harde G tussen al die mensen met een zachte G. 

De avond viel, of nou ja de nacht en Ben zei ik ga want mijn vrienden zijn het zat. We namen afscheid in Filemon & Baucis en hij ging zijn weg naar buiten. Ik stond midden in de kroeg hem na te kijken en dacht ineens "ho even ik moet iets doen", want ik zie hem anders nooit meer terug. Ik greep mijn vriendin beet die ik de rest avn de avond kwijt was en zei ik ga achter hem aan, wat doe jij. Zij bleef en ik ging naar buiten. Stiekem op de hoek van de straat staan kijken naar het groepje onbekende en Ben. Zij aten nog wat van de slechtste kebab tent van Utrecht en ik haalde alle moed uit mijn schoenen om nog 1x hem aan te spreken. Hij kwam op mij af en ik zei ik moet echt jou nummer hebben, anders krijg ik enorme spijt. Hij gaf zijn nummer en ik het mijne, pakte mijn fiets richting huis en ging met een enorme lach op mijn gezicht in bed liggen. Ik wilde net mijn ogen sluiten toen ineens mijn telefoon af ging. Ik kreeg een appje van Ben. Hij vertelde hoe leuk de avond was en dat hij blij was dat we elkaar hadden ontmoet, dit appen duurde nog heel de nacht verder. En stopte niet meer tot de woensdag. Ik had gewerkt en wist nog dat ik heel graag Ben wilde uitlokken voor een date, maar hoe? Ik dacht aan de slechte openings zin van Ben en maakte misbruik van mijn eigen slechte excuus. Ik appte hem "ik wil zo graag naar de kermis, maar niemand kan, zo jammer". Hij appte mij direct terug dan kom ik toch! Yesssss het heeft gewerkt!! Een uurtje later spraken we af midden in utrecht bij de Maliebaan kermis. Toen ik stond te wachten zakte het lood mij in de schoenen en eigenlijk wilde ik op mijn fiets stappen en terug naar huis, ik was zo bang. Hij appte dat hij ging parkeren en dat hij mij zag staan. Ik kon dus niet meer weg, en bleef staan waar ik stond, en zag hem ook. Ik zwaaide vriendelijk naar hem, maar mijn maag draaide nog sneller dan de draaimolen naast me. We liepen een stuk over de kermis, vertelde (nuchter) wie we waren en wat we deden. Hij vertelde mij wat hij deed voor werk en ik net zo. Het was een geweldige avond en het voelde mega vertrouwd, we hebben enorm veel gepraat. Die hele week waren we op en neer bij elkaar en heeft hij zelfs mijn ouders leren kennen. 

Toen hij mij vertelde dat hij op vakantie ging naar Canada naar familie en voorlopig niet in Nederland was, baalde ik onwijs maar we hadden telefoon en we konden skypen. Ik dacht dit komt goed en anders was het niet zoals het moest zijn.

In zijn vakantie bleef het contact veel en intensief. Ik wist dat dit zo moest zijn en voelde mij in de zevende hemel. Elke dag hadden wij contact en vanuit hem was het zelfde gevoel er. Zijn vakantie vloog letterlijk voorbij en aan het einde vertelde hij dat hij een verrassing voor mij had. Ik moest het weekend van zijn terugkeer vrij houden en mijn paspoort meenemen. Hij zou mij komen halen op donderdag, en vrijdag zouden we vertrekken voor een weekendje weg. Iets waar mijn moeder niet heel erg blij van werd, omdat zij hem nog maar 1x had gezien. Uit eindelijk zei ze je bent volwassen en ik geloof dat je deze keuzes zelf moet maken. 

Eindelijke was het donderdag, hij kwam me halen en nam me mee eerst naar zijn appartement in Huizen. Hier woonde hij in een appartement van een collega die op oefening was. Hij had zelf geen woonruimte en omdat het toch leeg stond kon hij daar verblijven. Ben was namelijk Militair, iets waar ik enorm aan moest wennen omdat ik bang was voor alles wat dat met zich mee brengt. Hij vertelde mij in de auto richting Huizen wat het plan voor het weekend was, wij gingen samen een weekend naar Parijs. Ik stond helemaal versteld van deze enorm leuke verrassing. 

We hebben de tijd van ons leven gehad in parijs, veel gezien en elkaar enorm leren kennen en we wisten na dit weekend dat we elkaar nooit meer los gingen laten. 

Als ik terug kijk op ons begin, en nadenkt dat het pas 6,5 jaar is. Kan ik me geen moment zonder Ben in denken. 

Wij zijn na een half jaar samen gaan wonen in een huurappartement in Terwijde leidscherijn, en inmiddels 2 huizen en 2 lieve dochters verder, nog steeds enorm gelukkig.