Bijten bijten bijten en nog eens bijten.. bijten in de vinger bijten aan de tafel niks was meer veilig! En ik riep al een paar maanden! Ja ik denk dat ze tanden krijgt hoor! Weet alleen niet wanneer maar ik denk dat het nu gebeurt. En in eens was het zo ver! Haar linker onder tandje kwam door! Na een dag keihard gillen (m’n hart brak… zo zielig!) zag je het eerste tandje verschijnen! Ik dacht hehe eindelijk een tandje (7,5 maand)! En hup 2 dagen later hele kapotte billen.  En in een keer zie ik 2 boven tanden verschijnen! Wow meid wat ga je hard dacht ik! 3 tanden later, kwam er ook nog een 4e! Wat ben ik trots op jou kleine meid! Alleen moet mama wel wennen! Want in een keer ben je geen baby meer.. naja je bent nog wel baby maar je lijkt in een a zo groot! Moest echt mijn tranen in bedwang houden!

Mijn kleine baby is niet zo klein meer. Dat ging er gister door m’n hoofd terwijl ik samen met haar door dierentuin Amersfoort liep. 7 maandjes alweer! 7 maandjes van liefde, lachen, spelen en borstvoeding. 

Tweede kerstdag kwamen we terug in het ziekenhuis. Handen die zo nat waren door angstzweet. De papa van Leilani was nog aan de andere kant van Nederland. Thank god dat ik een lieve meedenkende dokter had. Ik mocht namelijk in de middag weer terug komen in de hoop dat de papa er bij is. Maar helaas hij redde het niet. Dan maar mijn moeder mee bij het plaatsen van een ballon. Maar eigenlijk ging dat tegen al mijn principes in. Lig je daar dan met je foef open en bloot. Dat is privé dacht ik. Ik wil niet dat er iemand bij is behalve mijn partner. Maar goed kom maar mee dan… nadat de ballon geplaatst was om 15:30 mocht ik weer naar huis. Zat ik dan te gourmetten met lichte weeën. Om 19:00 was ik er helemaal klaar mee en ging ik naar bed om nog een beetje extra uit te kunnen rusten. Want elk moment op ik mama worden! Om 2 uur snachts maakte ik de papa van Leilani wakker. ‘Gior word eens wakker ik vind het eng… ik ga toch maar even het ziekenhuis bellen want mijn weeën komen echt vaak!’ Ik belde het ziekenhuis en we mochten meteen komen. Ik ging nog even douchen en om 3:30 kwamen we aan in het ziekenhuis. 

De dag van kerstavond had ik een controle afspraak bij mijn verloskundige. Ik was precies 38 weken zwanger. En de bevalling… ja daar dacht ik liever nog niet echt over na. Hoe ik me voelde? Vermoeid, pijntjes hier… pijntjes daar. Maar ik mocht niet klagen! Want er zijn vrouwen die het nog zwaarder hebben. Na het horen van het hartje kreeg ik weer een smile op mijn gezicht. Daarna werd zoals gewoonlijk nog even mijn bloeddruk gecontroleerd. Oei iets aan de hoge kant. Ik moest mijn gevoel goed in de gaten houden. Duizelig? Meteen aan de bel trekken Oke? Dat is wat ik afsprak. Eenmaal in de auto vertrouwde ik het niet en ging alles Googlen wat ik maar kon bedenken. Naja het zal wel goed zijn dacht ik en reed weer terug naar huis. 

Na 6 maanden lang elke 3 uur een ecologische luier om gedaan te hebben bij Leilani was ik het zat om steeds de luier onnodig weg te gooien terwijl het ook anders kan. Ik leef tenslotte met het principe om alles zo duurzaam mogelijk te proberen doen. Na een hele nacht op het internet rond te neuzen kwam ik tot de conclusie dat ik best wel de stap durfde te maken om fulltime te gaan wasbaar luieren. HUP daar ging ik dan… ik vulde mijn online winkel mandje met de leukste printjes van het merk Little Lamb. Vroeg mijn moeder nog even om advies. Dus van de 20 luiers verwijderde ik er weer 10 om het eerst maar even uit te gaan proberen. De volgende dag opende ik enthousiast de deur voor de pakket bezorger en scheurde de doos open! Dit snapte ik nooit vroeger van die moeders die blij zijn met spullen voor hun kinderen. Maar nu.. Jeetje wat was ik blij met luiers! Na 2 dagen de luiers uitgeprobeerd te hebben was ik verkocht! En daar ging ik weer, ik bestelde nog 10 pocket luiers erbij! Wat heerlijk zeg om je luiers gewoon her te gebruiken. En het is helemaal niet vies! Want je hebt zelfs speciale filtertjes die je er in kan leggen wat de poepjes opvangt, echt ideaal! Wij zijn verkocht! En we maken op deze manier de aarde een stukje vrolijker.

Hoi allemaal,