Vrijdagavond besluiten we om de volgende echo af te wachten voordat we iets gaan vertellen. Maar dit blijkt voor mij een onmogelijke opgave te zijn. Zoveel verdriet en onzekerheid, gezellig doen met kerst gaat me zo niet lukken. Dus toch besloten op kerstochtend om het te vertellen tegen onze ouders. Het (door mijn eigen moeder) bedrukte shirtje aan (besteld door een vriendin zodat ze het niet door had) en op naar opa en oma. Nog voordat ze het shirt goed en wel hebben kunnen lezen, barst ik al in tranen uit.

Wat waren we blij, op 8 december eindelijk een positieve test na al 13 dagen overtijd te zijn. Dit keer gaan we het op een leuke manier vertellen, hadden we ons voorgenomen. De vrijdagavond voor kerst zouden we de eerste echo hebben, volgens mijn berekening zou ik dan 8 weken zijn. Wat is er nou een mooier cadeau met kerst om dit aan de opa's en oma's te mogen vertellen. Helaas liep het wat anders..op de echo bleek het niet goed te zijn, het vruchtje was pas 5 weken en geen kloppend hartje. Wat een tegenvaller was dat ????. Nu is het zo dat het bij onze eerste ook niet klopte met mijn cyclus, dus lang verhaal, maar ergens was er nog wat hoop dat ik misschien korter zwanger zou zijn als gedacht. Volgende week een nieuwe afspraak..

Oke we zijn gezien in de algemene wachtkamer van het zorgcentrum waar meerdere soorten specialisten zitten, de volgende ochtend krijg ik een appje van mijn schoonzusje "Moet jij mij iets vertellen, wordt ik tante??" De bekende had het al over straat gegooid. Vriendlief gebeld, wat doen we nu!!!??? Ik was pas 5 weken zwanger en moest ook nog eens tot 21.00 werken...Op deze manier wilde wik dit heugelijke nieuws natuurlijk niet bekend maken...maar snel overschakelen naar een manier waarop we het dezelfde avond nog konden vertellen voordat onze naasten het op straat zouden horen. Want aan de ene kant van ons dorp heb je de griep aan de andere kant ben je al een week overleden en begraven :$

Oke nu duurde het toch wel wat lang voordat ik ongesteld raakte..de dokter kan wel zeggen dat mijn hormonen door de war zijn maar ik ga toch een testje doen, ook al is de kans heeel klein om meteen na het stoppen van de pil zwanger te zijn.

Mijn eerste blog!!! Ja zo is het bij iedereen begonnen, met die allereerste blog. De reden dat ik er mee begin, is dat ik de eerste ben met een kleintje uit de vriendenkring. Ze zijn allemaal helemaal weg van onze kleine man, maar ik wil geen uren gaan zitten kletsen over hem, terwijl zij nog zo'n ander leven hebben. Dat doet de vriendschap ool vast geen goed ;) Daarom lijkt het me leuk om het hier te delen.