Het is vandaag donderdag, het is bijna 2 uur dus tijd om de kids op te halen van school. Ik heb verder geen afspraken of plannen voor de middag, dus ze kunnen lekker afspreken met een vriendje op school. De jongste komt als eerste naar me toe en zegt graag te willen afspreken met de tweeling. Waarop ik zeg dat ik er 1 wel genoeg vind. Dus met de een of met de ander, maakt mij niet uit of anders hij bij hun thuis. En zo gaat hij naar de oppasoma van de tweeling. Ze zijn al ruim 2 jaar bevriend met elkaar en kunnen leuk spelen. Maar als ze met z'n drieën zijn is het heel erg druk, wild en heel luidruchtig. 

En daar zit je dan bij de gynaecoloog op de stoel. Een hoop informatie komt op je af. We moesten allerlei testen en onderzoeken ondergaan om te kijken wat er aan de hand was en bij wie van de twee er iets aan de hand is. Na alle onderzoeken bleek dat ik gewoon vruchtbaar was en dat mijn partner Roeland verminderd en traag zaad had. Minder dan 5 miljoen is dus weinig, kreeg je te horen. Maar wat nu, wat voor traject wilden we aangaan. IUI, IVF of ICSI. Er werd verteld in 1 van de afspraken die wij hadden dat er een landelijk onderzoek bezig is onder stellen die een kinderwens hebben en 1 van de trajecten in gaat. Om de medische wereld te helpen hebben we toegezegd dat we mee zouden doen. 

Kerst 2010 was het. Roeland vroeg of ik wilde stoppen met de pil. Ik had al aangegeven dat ik een kind wilde en nu was het zover dat we het ook echt gingen proberen. Een jaar ging voorbij en ik was nog niet zwanger. Dus ben ik maar de huisarts gegaan en heb verschillende onderzoeken gehad. 'Kerngezond' zei de dokter na alle uitslagen. Dus het lag niet aan mij. Dus gevraagd aan Roeland of hij zich dan wilde laten testen. Maar hij ging niet naar de dokter. Zal wel iets te maken hebben met het aantasten van zijn mannelijkheid.