Een bijzonder verhaal

Onlangs heb ik ergens iets gehoord over een onderzoek wat is geweest naar het aantal vragen wat een peuter of kleuter per dag zou stellen. Ik kan het onderzoek niet terug vinden en weet even niet meer in welke leeftijdscategorie het onderzoek heeft plaatsgevonden, maar ik weet nog wel dat er gezegd werd dat er gemiddeld 450 vragen per dag gesteld werden.Ik dacht nog, jemig dat zijn wel heel vragen per dag... Owen stelt ook veel vragen, maar 450? Dan zou ik toch echt wel gek worden! Maar ik ben eens even gaan opletten. Ik werd soms al wel een klein beetje dol, maar nu ik er echt op lette en probeerde bij te houden hoeveel vragen Owen stelt word ik bij tijden echt mesjogge.

Ik kan me de dag dat ik Owen voor het EERST naar de CRECHE bracht nog als gisteren herinneren. Het is inmiddels anderhalf jaar geleden en wat een wereld van verschil is het nu met toen. Owen ging in eerste instantie twee dagen in de week naar opa en oma als ik naar het werk was, maar nadat Owen een jaar oud was vonden wij het VERSTANDIG dat hij ook een dag naar “SCHOOL” ging. Dan leerde hij DELEN en met andere KINDERTJES SPELEN en noem maar op. Oma vond het toen nog niet zo heel erg leuk, want ze was haar lieve mannetje een dag minder, maar wij vonden het een goed idee. Vlakbij ons in de buurt was een goeie opvang in een leuke gezellige BOERDERIJ. We hebben eerst maar eens kennisgemaakt en ik heb alle vragen gesteld die ik maar kon bedenken. Ik had heel erg duidelijk gemaakt dat ik er, ondanks dat ik weet dat het goed is, toch heel veel MOEITE mee heb en daar werd alle BEGRIP voor getoond. Alles met elkaar had ik er een goed gevoel over. De dinsdag zou de vaste dag worden dat Owen naar “school” gaat en op mijn werk had ik geregeld dat ik 3 week lang op de dinsdag vrij was, zodat ik Owen langzaam aan kon laten WENNEN. En vooral mijzelf kon laten wennen.. Om een heel lang verhaal kort te houden, de eerste periode was voor ons beide wennen.  Owen moest nog wel een keertje HUILEN bij het AFSCHEID en mijn hart BRAK dan! Net als elke andere moeder ging ik dan het liefste direct terug om hem weer mee te nemen, maar het was mij heel goed duidelijk gemaakt dat ik het daar erger mee zou maken, het kwam allemaal goed! Als ik dan kwartiertje later belde was alles al weer IN ORDE, na vijf minuten was hij al weer lekker aan het SPELEN. Als ik hem aan het eind van de dag op kwam halen was hij zo enorm blij dat ik er was en liet hij me niet meer los. Zo ging het de eerste periode….

Owen is over het algemeen een heel lief jongetje die eigenlijk elke dag vrolijk is. Heel soms heeft hij van die dagen dan slaapt meneer een beetje slechter, eet hij wat minder, huilt wat meer en heeft het lontje wat korter! Volgens het boek "oei ik groei" wat helaas maar de handleiding geeft tot een maand of 22 is het allemaal wel verklaarbaar en moeten we als ouders er maar begrip voor hebben en vooral veel geduld hebben. Nou, dat hebben we ook wel, het is alleen zo jammer dat Owen dan ook maar denkt dat hij alles kan slopen! Alles wat hij in handen krijgt wordt op de grond gesmeten of geveegd, waar hij tegen aan kan schoppen dat krijgt een schop en als hij er boven op kan staan is het helemaal mooi. Het logische gevolg hiervan is dat er wel eens wat van zijn auto's sneuvelt..

me TARZAN, you JANE!

Op “school” hebben ze voor de kinderen zo’n leuke springkoe! Een superleuk alternatief voor de skippybal. Als ik Owen eind van de dag kom halen dan zit hij meestal boven op de koe en springt hij “hop, hop, hop” heen en weer. Samen met zijn vriendjes heeft hij dan dikke pret! Wat een leuk ding om mee te spelen en ook nog grappig om te zien..

Owen is helemaal verslaafd aan zijn auto’s. Alles wat met vier wielen te maken heeft dat vindt hij leuk. Toen hij nog net geen twee was wist hij bijna alle automerken al op te noemen. Als we in de auto zitten weet hij al van verre afstand wat voor auto er aankomt. Hij mag ook graag tot vervelends toe alle auto’s op noemen.. “mama, wat komt er nu aan? .. uhh... VOLKSWAGEN!!” schreeuwt hij dan.. “AUDI, BMW, TOYOTA” Als er dan paar achter elkaar aan komen wordt hij helemaal hyper en blijft schreeuwen..

Owen is vandaag weer naar “school” geweest.. Op de dinsdag gaat hij altijd naar de crèche,  wij hebben dit school genoemd, vonden we stoerder.. Met zijn bijna twee en een half zitten we een beetje op de grens wel op bed tussen de middag of niet op bed. Beetje afhankelijk van hoe laat hij wakker is geworden en hoe fit hij er uit ziet nemen we dan een beslissing. Op school hebben ze ook de vrijheid om zelf te beslissen. Hij heeft inmiddels al meerdere keren alles op de kop gezet tussen de middag als hij in zijn bedje moet liggen, dus daar zijn ze onderhand snel klaar met hem.. Hup, blijf jij maar lekker wakker, hebben papa en mama vanavond ook weer een rustige avond… Zo ook vandaag..  Owen was pas om acht uur wakker en dat is voor zijn doen echt uitslapen..  Als ik hem eind van de middag weer van school ophaal vraag ik hem of hij ook heeft geslapen.

Owen is een jongetje die vanaf de geboorte al goed gedronken heeft. Vanaf het moment dat hij ook wat anders mocht dan melk heeft hij dan ook al snel ook water leren drinken en uiteraard ranja. Eigenlijk maakt het hem niet uit wat hij te drinken krijgt, hij lust alles wel.. Voor een hele tijd terug hebben we hem nog laten testen of hij misschien suiker had, maar dat is allemaal goed. Hij is waarschijnlijk net als zijn vader en heeft altijd dorst! Owen lust dan ook graag koeienmelk en drinkt dat ook bijna drie keer per dag. Ik ben zelf wel erg gevoelig voor “goede” producten en af en toe hebben we de nog de peutergroeimelk van Nutrilon op het menu staan.