TERUG OP MAMAPLAATS MET PRACHTIG NIEUWS 🐻

Zo, daar ben ik weer! Terug van weggeweest en weer back on mama plaats. Ik merk dat ik teveel wil delen op Insta en dat mijn verhalen steeds langer worden. Dus dan maar hier lekker ouwehoeren. 

Ik heb afgelopen twee dagen ruim 25 euro aan corona testen heb uitgegeven. Het was een soort van obsessie geworden. Wist het zeker. Voelde me afgelopen dagen echt een vaatdoek. Duizelig, geen energie, gewoon uitgeput! Misschien kwam alle “stress” van afgelopen maanden er even uit. Dat in combi met de vrouwelijke-maandelijkse-hormonen. Love it. 💃 Twee crematies in korte tijd, het moederschap, een studie, een sociaal leven, verdriet in de vriendinnengroep, baan waar op dit moment de werkdruk té hoog is. En je gaat maar door…. Je vraagt veel te veel van je lichaam. En of ik nou goed voor mijzelf zorg. Neeuj. Ik grijp eerder naar die zak chips of dat patatje als ik geen zin heb om te koken. Het is even een duidelijk teken om gezonder te gaan leven. Want als je bijna van je stokkie gaat in je loopje naar de supermarkt, das niet best denk ik zo. I know selfcare is zó belangrijk maar ook zo moeilijk 🤪 Ik ga weer eens een poging doen om me wat lekkerder in mijn vel te laten voelen. Alleen nog even denken hoe! 

Volwassen worden. Volwassen zijn. Soms is het fucking mooi en doet moeder natuur geweldige dingen 🤍🌸 Je krijgt een prachtig gezin, je gaat je dromen achterna, je wordt omringt door mooie vrienden/vriendinnen en familie, de wereld ligt aan je voeten. Maar soms denk ik ook wel eens was ik maar weer even kind. Niet na hoeven denken over verwachtingen van jezelf of van andere mensen. En vooral even beschermd worden tegen de minder leuke dingen die bij het ouder worden horen. Soms gebeuren er dingen waar we als volwassenen geen invloed op hebben, het gebeurt en we kunnen alleen maar toekijken en het accepteren. En dan zie je om je heen je familie en vriendinnen struggelen met verdriet. En daar is ie dan weer. The circle of life. Het leven gaat door. Met je gezin, je doelen, de wereld die nog aan je voeten ligt en met alle tegenstrijdigheden vier je het leven. En met dat stukje heb ik de laatste tijd heel veel moeite.   

 Hoe bereid je je voor op iemand moeten missen? Hoe bereid je jezelf voor op de gedachte dat iemand er straks niet meer is. Dat je iemand niet meer kan vasthouden, knuffelen of spreken. Iemand die zo diep in je hart zit dat het pijn doet. De leeftijd maakt niet uit als je iemand graag bij je hebt wil je dat gewoon houden. Ik ben bang voor wat komen gaat. Maar we moeten nog even sterk blijven. 🤍 en de momenten koesteren. Ook dit hoort bij het leven, maar eerlijk het is een goed klote gevoel! Nog een paar dagen samen zijn…nog heel even 

- The circle of life - Je wordt geboren, je ontwikkelt je van hulpeloos klein mini mensje tot een dreumes. Je leert zitten, kruipen en lopen. Je leert praten. Je wordt een peuter. Een kleuter. Je gaat naar school. Je leert verschillende emoties. Twijfel, schuld, verdriet, anatomie, blijdschap. Je haalt diploma’s sluit vriendschappen voor het leven. Je ontwikkelt jezelf. Je wordt puber, volwassen, mama. En al die tijd wordt er vanaf de zijlijn voor je gezorgd. En dan wordt je opa en oma (want dat is 1) en overgroot opa en oma (want dat is 1). En dan draaien zo heel langzaam de rollen om. Er wordt vanaf de zijlijn voor hun gezorgd. Want dat verdienen zij. Deze week kwam dat besef! Je ziet de opa’s en oma’s terug gaan naar toen. Slecht kunnen lopen, veel slapen, hulpeloos. Ziek en zwak steeds ietsjes verder. Hailie gaat verder zij stapjes terug. Bijzonder hoe het werkt. The circle of life 🤍

Ik moet nog boodschappen doen! Zit de deur wel op slot? Shit morgen komt er visite er ligt nog overal troep. Heb ik dit wel goed gedaan op werk? Heb ik wel normaal gereageerd? Was dit gek wat ik zei? Vette jurk heeft ze aan waar zal die vandaan komen? 

Ik had nooit gedacht dat ik het zou zeggen maar deze meid heeft sinds kort gewoon een paar hobby's. Waar ik de tijd vandaan haal geen idee? Nou ja ik weet het wel, vroeger stond ik 3 a 4 dagen per week na werktijd in de kroeg te feesten, nu heb ik dus in de avonden tijd over. Iets met een kind krijgen in een Corona tijdperk. 

- Kind & manloos - Is het raar als ik zeg dat ik even heeeel hard toe was aan een dagje alleen zijn. Gewoon even tegen niemand hoeven praten, voor niemand gezellig hoeven te doen. Herken je dat, dat je soms even de prikkels van andere even niet meer aankan en gewoon even "uit" wilt staan? Gewoon ik en Spotify die ik keihard aan heb gezet tijdens het schoonmaken. Mijn haren hebben een masker gehad, ik heb de koelkast uitgesopt, ik heb mijn schoolopdrachten kunnen afmaken, ik ben lekker verbrand onder de zonnebank. Heerlijk! Gewoon een ouderwets dagje me myself and I. Ik doe dat veel te weinig. Je houdt toch altijd rekening met je gezin en soms loop je jezelf daarin een beetje voorbij. Ik ben door vandaag weer even opgeladen en kan er weer tegenaan! Dus, conclusie; Meer aan mezelf denken, hoe lastig het ook is!