Ongeveer drie maanden geleden ben ik bevallen van onze derde zoon, Joes. Na een best wel heftige bevalling zat ook ik als doorgewinterde moeder met veel vragen. Ergens is dat ook niet gek, want met die hormoonbommen in je lijf weet je soms helemaal niks meer. Ook niet als moeder van drie...

Dat we een bizarre tijd hebben gehad de afgelopen maanden is geen nieuws, zeker niet voor de mensen die ons op de voet volgen. De eerste weken hebben we meer in het ziekenhuis gezeten dan dat we thuis waren. Meestal was dit voor mij, ik had namelijk vrij veel borstontstekingen. Ook hier schreef ik een blog over klik hier. Maar deze blog gaat het niet over mij, het gaat over Joes die met zes weken opgenomen werd in het ziekenhuis. 

Hallo allemaal, weer even een blog van mij zoals de meeste mensen die mijn blogs al langer lezen weten is dat bloggen voor mij dé manier is om mijn hoofd te legen. Dus hier gaan we weer, even het koppie legen en jullie meenemen naar de afgelopen drie maanden, jeetje wat waren die turbulent. 

De kraamweek is normaal gezien de leukste week na je bevalling, overspoeld door emoties maar vooral lekker in de watten gelegd worden denk ik. Ik neem jullie in deze blog mee naar mijn kraamweek, hoe was deze en wat wil ik hierover kwijt?

De meest gestelde vraag van de afgelopen weken is toch wel hoe is je bevalling gegaan en ga je dit nog delen met ons? Nou daar heb ik wel even over na moeten denken, niet zo zeer om het te delen maar wel omdat ik de woorden miste, niet precies weet hoe ik dit kan verwoorden. Maar nu 7 weken na de bevalling ga ik toch een poging wagen. 

Hallo allemaal,

Ik zie, lees en hoor iedereen altijd over een geboorteplan. Is dit iets wat ik moet hebben? Moet ik hier opschrijven wat ik wil tijdens mijn bevalling? Maar ik ben hier toch zelf ook gewoon bij? Kijk ik ben best een nuchtere meid en heb ook niet het idee dat ik een geboorteplan nodig heb om te kunnen bevallen.

Hallo allemaal,

Hallo lieve allemaal,