Goed,... zoals beloofd nog een blog over het 2e deel van de 1e week zomervakantie. Het 1e deel van de week was nogal intensief maar ja t is net als fietsen, als je valt, gewoon nog een keer doen. Dus op naar de speeltuin. Maar ook de bieb, de cheescake company en de bioscoop staan op het programma.

Ahaaaaa de zomervakantie *dromerige blik*; een periode vol rust, zon, ontspanning en luchtige boekjes lezen in de zon. Vooral even geen last van je collega's en weg met die deadlines. Op een terrasje met vriendinnen, veel biertjes met schijfjes citroen en zomerse salades. De waarheid is natuurlijk anders, ik héb helemaal geen collega's en de rust en ontspanning was aan het begin van de week ook even ver te zoeken. Het is kleuter zomervakantie, dat is echt iets heel anders.

Niet echt een succes verhaal als je het zo ziet: langdurig werkloos zelfs. En burnout verschijnselen. Ik vind dat het er zo op 't scherm erger uitziet dan ik het ervaar. Maar mijn blog is wel begonnen omdat ik de drukke bende in m’n hoofd zat was. En ik een relaxt en kleurrijk leven wilde. Het waren vooral de burn-out verschijnselen die mij in de weg zaten, die werkloosheid,…ach dat was er nou eenmaal. Maar misschien is het wel met elkaar verbonden, bedacht ik me toen ik een artikel las over het proefschrift van Judith Elshout.

Ruim een week geleden stond er een afspraak op de kalender die er al een tijdje stond. De lancering van het spel “Balanceren, het spel” een kaartspel over vitaliteit en de balans daarvan. Maar vorige week maandag was ik druk geweest en de avond is dan het ultieme op-de-bank-inkak-moment. Ik zag mezelf al onderuit gezakt op de bank naast mijn lief hangen, geen mooi plaatje maar zooo lekker soms. Toch wist ik me op de fiets te hijsen want ik wist ook wel, dat ik hier nieuwsgierig naar was. Mijn reis naar een relaxt en kleurrijk leven is ook 1 grote balanceer oefening.

Papa had het vanmorgen weer over me-time. Vanavond heb ik ook voor het eerst me-time. Papa en mama gaan samen eten en ik hoef niet mee, jeuh! Natuurlijk mag ik niet alleen in het huisje in Brissy blijven maar ik ga lekker kleuren en Ipad kijken met Pien. Pien spreekt ook Nederlands, en woont hier in Brissy.

door Marre (met hulp van mama)

Met een kleuter van bijna 4 op reis vergt wat meer voorbereiding dan wanneer je met z´n tweeën in het vliegtuig stapt en wel ziet waar je terecht komt. Weet je nog hoe lekker dat was; backpack, paspoort en wat geld, dat was alles wat je nodig had. Maar goed ook met een kind kan je gewoon op reis. Veel mensen hebben ons al gevraagd, weet Marre al iets over jullie reis? Natuurlijk, we willen haar van het begin af aan betrekken bij ons plan.

Ja, ik was me er al een tijdje van bewust, ik ben een vrouw.
Maar waar ik me jaren geleden nog moeiteloos over allerlei zaken heen zetten, in relaties net zo makkelijk kon zijn als veel mannen, loop ik nu tegen allerlei vrouwen-dingen aan. Niet dat burn-out verschijnselen voorbehouden zijn aan de vrouw. Het is wel zo dat het merendeel van de burn-out diagnoses bij vrouwen wordt gesteld.

Terwijl zij lekker op de schommel zit en je haar met 1 hand duwt, scroll je door Facebook heen, lees je wat grappige tweets of probeer je zelfs om nog wat mails door te spitten. Of je kijkt gewoon een poezenfilmpje natuurlijk.