Het is februari 2021. We zitten nog steeds in de corona pandemie en alle bezoekjes naar de kliniek moet ik alleen doen. Mijn vrouw mag niet bij mijn onderzoeken zijn. Uit de onderzoeken blijkt dat ik in principe een normaal beeld laat zien en ik dus gemiddeld vruchtbaar ben. Wel zagen ze aan de bovenkant van mijn baarmoeder een kleine knik wat duid op een licht hartvormige baarmoeder. Dit zou echter geen gevolgen moeten geven voor het zwanger worden, alleen willen ze bij mij liever niet met hormonen stimuleren om de kans op een tweeling zeer klein te houden (dit zou mogelijk wel voor problemen kunnen zorgen).

Niets is zo ongrijpbaar als het proces van zwanger worden. Waarom is de ene vrouw na 1 cyclus zwanger terwijl de ander er soms jaren over doet. En dan is er ook nog een groot percentage vrouwen die medische ondersteuning nodig hebben om zwanger te raken en de vrouwen die na een zwaar traject alsnog met lege handen achterblijven. Oneerlijk, frustrerend en ontzettend verdrietig als je een grote wens hebt voor een kindje maar een zwangerschap uitblijft.