Wij zijn haar heit en mem, zonder twijfel is dat voor haar heel duidelijk. Amber is nu drie jaar en begint een beetje in de gaten te krijgen dat wij niet van al haar zussen en broer het zelfde zijn als voor haar. Ze noemt de moeder van mijn drie bonuskinderen sinds ze kan praten al mama Carmen, ik vind dat zo mooi. Zij noemen haar mama, dus waarom zou zij dat niet ook doen? Ik heb daar ook totaal geen moeite mee, dat is de logica van een kind die niet beter weet.

Hijzelf zal deze titel waarschijnlijk vreselijk vinden, en vind de aandacht die hij er persoonlijk door krijgt maar awkward en kruipt het liefst met zijn knuffelbare voorkomen achter het gordijn. Maar helaas is het nodig om hier aandacht aan te besteden en neemt deze lieverd dat voor lief, hij denkt niet alleen, maar doet! Gelukkig zijn er al veel initiatieven die dit onderwerp aankaarten en aanpakken, maar het is naar mijn mening nog lang niet genoeg. Droom groot en pak het aan, niet denken maar doen! alle kindjes verdienen toch een onvergetelijke sinterklaas ervaring!