Mijn man was blij. Zo blij dat er weer een nieuw mensje aan ons gezin toegevoegd zou worden. "Dat doen we gewoon, schat," zei  hij met een enthousiaste blik op zijn gezicht. Shit. Hoe kwamen we hier in godsnaam samen uit? Want iedere vezel in mijn lijf schreeuwde nee. Ik wilde deze zwangerschap niet.

November 2019. Op een zondag - een dag voor de start van mijn nieuwe baan - zat ik nerveus op de wc met in mijn hand de zwangerschapstest van Kruidvat. Terwijl ik wachtte op de uitslag, gingen er diverse gedachten door mijn hoofd. "Alsjeblieft, laat het niet zo zijn," was de gedachte die de boventoon voerde. Maar diep in mijn hart wist ik het al. Ik kende immers de symptomen en voelde aan alles dat er opnieuw leven in mijn groeide. En jawel, er verscheen een vaag positief streepje. Terwijl mijn twee andere kinderen al vrolijk aan het kwebbelen waren en geen flauw benul hadden, voelde ik langzaam de grond onder mijn voeten wegzakken. 

Hi allemaal,