“Je kleintje elke avond in slaap wiegen moet je ook niet doen!! Dan gaat ze hier nooit zelf in slaap vallen”. Ik hoor het me nog zeggen, enkele jaren geleden, als pedagoog werkzaam binnen een kinderopvang organisatie. Je kan je blijkbaar enige voorstelling maken van het moederschap, maar hoe het echt zal zijn? Nope, dat zeker niet en dat blijkt gezien deze uitspraak. Als moeder doe ik dit namelijk heel anders dan ik mij als pedagoog had voorgesteld. Een waar avontuur kan ik je vertellen ?.

Mijn vriend vroeg deze week hoe lang ik nog borstvoeding zou willen geven. Uhm, don’t know ??‍♀️! Het is een vraag waar ik geen antwoord op heb op dit moment. Het is nu nog te fijn en ook gewoon gemakkelijk. Het liefst geef ik borstvoeding totdat zij zelf aangeeft niet meer te willen, let’s see how that goes ?.

“Wil je borstvoeding geven?” werd me door veel mensen gevraagd tijdens mijn zwangerschap. Ik vond het een gekke vraag ?, want ja het was voor mij geen kwestie van willen. Ik vond het vanzelfsprekend, maar wist alleen niet of het wel zou lukken. “Als het lukt, dan wil ik het zeker!” was dan ook mijn antwoord. Een realistische voorstelling maken van hoe het zou zijn om borstvoeding te geven is lastig. Ik vond het tot op de dag van mijn bevalling zelfs nog gek om me voor te stellen dat ik haar met melk uit mijn borsten zou gaan voeden ?. Het enige wat ik kon doen was mezelf voorbereiden, maar hoe heb ik dat dan gedaan?

“Heb jij een poepie in je pampieee gedaaaan” hoor ik mezelf hoog en hard zeggen ?. Dit soort babytaal floept er non-stop uit zonder dat ik er iets aan kan doen, herkenbaar?! Het mooie is dat we dit niet zomaar doen. Deze manier van praten heeft namelijk een hele mooie functie!

Daar ligt ze dan, op haar eigen kamer, in haar grote ledikant. Bijna 7 maanden heeft ze bij ons gelegen, maar het voelde nu beter om haar naar haar eigen kamer te “verhuizen”. Voor dat zij werd geboren hebben we het samen nooit gehad over een vaste periode dat ze bij ons op de kamer zou liggen. Het was oké zo lang het fijn en goed voelde en nu is het moment van op haar eigen kamer slapen ineens daar.

Waar is de tijd gebleven denk ik soms, “ineens” ben ik moeder, heb ik een gezin, een hond en een kat. Wat is er veel compleet veranderd in de afgelopen jaren. Deze week is een van mijn beste vriendinnetjes hier bij ons op het eiland, samen met haar vriend en hun 1 jarige zoontje. Haar ken ik al vanaf de basisschool. Vroeger haalde we op weg naar naar onze middelbare school altijd pindaknabbels en Dr. Pepper. Elf jaar geleden zocht zij mij hier ook al op, toen ik hier een half jaar woonde tijdens een stage. Nu elf jaar later hebben we beide een kleintje en gaan we hier op Curacao niet meer elk happy hour af.

Als ik er aan denk dat ik het afgelopen half jaar geen nacht heb doorgeslapen, dan verbaas ik mezelf over mijn functioneren ?! Nooit gedacht me zo oké te voelen, na zo veel maanden weinig slaap en elke nacht een gebroken nacht, al zes maanden lang. Hoewel ik me zeker niet dagelijks oké voel, maar toch ?!