Kleine Waarderingen
Met een ruw randje
Angst is een slechte raad gever, maar ik voel hem. Al 5 maanden lang is het aanwezig in mijn lijf. Pure angst voor het onbekende. Niet weten waar je aan toe bent volgt netjes op in de rij en onzekerheid sluit zich daar bij aan en toch leef ik door.
Ik werd gepest en dat was mijn schuld
Ik sleep vanuit mij als kind en puber een behoorlijk pest verleden mee. Gelukkig niet fysiek, maar wel verbaal en dat liet een litteken achter. Het leverde een onzekerheid op. Het idee altijd maar te moeten voldoen aan hoe een ander jou wil zien, het clowntje uithangen, lief zijn want anders laten ze je misschien stikken. Nee zeggen was geen optie. Loze pesterijtjes voor een pester, maar met een behoorlijk mokerslag voor diegene die gepest wordt. Het heeft mij jaren gekost mezelf over het feit heen te zetten dat ik niet dik was, dat shirtje mij wel leuk stond, geen vissenogen had. Je zet je af als puber zijnde. Ik kroop achter een masker. Verschuilen achter donkere make-up en heftige muziek, het werkte voor mij. Niemand kwam te dicht in mijn buurt op een paar vriendinnetjes na, mijn manier van waarschuwen. Nee te zeggen tegen mensen die misbruik maakte van mijn lieve karakter. Tot op de dag van vandaag achtervolgd het wel eens, de gedachte achtervolgd, het gevoel achtervolgd, zelfs de geur achtervolgd..