Kleine Waarderingen

Angst is een slechte raad gever, maar ik voel hem. Al 5 maanden lang is het aanwezig in mijn lijf. Pure angst voor het onbekende. Niet weten waar je aan toe bent volgt netjes op in de rij en onzekerheid sluit zich daar bij aan en toch leef ik door. 

Voor 5 maanden terug stond ik anders in het leven. In ieder geval kortzichtiger dan nu. Ik dacht vaak aan de kleine dingen en dacht deze ook vaak enorm te waarderen, maar als het puntje bij het paaltje komt heb je pas echt door dat je die plank pontificaal missloeg.

Wanneer leven angstig wordt, kans op 100 verschillende uitkomsten. Goed, slecht, of half om half dan open jij je pas echt voor de kleine dingen in het leven.

Een zuchtje wind, een blaadje aan de boom, de fijnste knuffels en de liefste lachjes van je kinderen. Het elke dag wakker worden om de wolken weer opnieuw voorbij te zien razen, waarschijnlijk met iets te veel levensvragen op mijn bordje, in ieder geval veel te beladen en te diepzinnig voor sommigen. Zij die vragen naar hoe het écht gaat . Vol begrip, maar zonder ervaring. Ook helemaal niet afwijzend, want god wat is het fijn dat jullie het proberen te begrijpen, maar er net niet bij komen. Jullie kennen het niet voldoende. Trouwens nog zo’n ‘klein ding’ om zo ontzettend te waarderen. Jij kent dit niet, en dat is dus alleen maar veel goeds. Ik ken dit wel en dus wil ik jou hiervoor waarschuwen. Wacht niet op de dag waarbij jij dit moet zien, maar begin alvast. 

Iets te diepzinnig, daar heb je hem weer, maar met een doel voor jou. Sta stil, luister naar de wind en kijk naar de wolken. Voel hoe hard de wereld voorbij raast en leef in dat moment. Open je ogen, maar gebruik ze niet alleen om te kijken. Probeer te zien!