Ben ik dan toch - eindelijk - zwanger! En o, wat zijn wij happy met dit nieuws. Het is natuurlijk nog heel pril en er kan nog van alles gebeuren, daar ben ik van op de hoogte, maar daarom niet minder gelukkig!
Zo zeker als ik was bij mijn eerste (overwachte) zwangerschap, zo onzeker ben ik nu. Ik dacht dat als je eenmaal een keer zwanger geweest was je alle regel-dingen wel zou weten. Ha ha, het tegendeel blijkt waar. Nadat ik vijf keer in de lucht sprong toen ik erachter kwam dat ik zwanger ben draaide mijn hersenen overuren. Het enige wat ik me nog herinnerde is: foliumzuur (daar had ik natuurlijk al veel eerder mee kunnen beginnen, ook vergeten). Verder ben ik weer alles aan het opzoeken en navragen wat ik ook alweer moet doen en regelen.
De dag na het heugelijke nieuws heb ik het verloskunde centrum gebeld om een afspraak te maken. Zij heeft voor mij uitgerekend dat ik nu ongeveer 6 weken zwanger zal zijn. Ik kan het echt niet geloven. Na bijna een jaar 'proberen' is het dan toch écht zo. Misschien komt het besef als ik daar weer op die tafel lig met het echoapparaat op mijn buik en die lekkere koude gel (ja ja, dat herinner ik me zowaar nog).

Bedankt Mamaplaats

Op internet kwam ik de 25 levensvragen tag tegen. Ik vond hem zo leuk dat ik besloot hem ook in te vullen! Vind jij hem ook zo leuk, neem hem dan gerust over en laat het weten in een reactie! Ik vind het namelijk hartstikke leuk om deze, door iemand anders ingevuld, te lezen. Lees je mee?

Goedemiddag!

Exact 12 weken en 10 uur geleden waren mijn vliezen gebroken.

HELP! HET GAAT GEBEUREN!
3 december 2014, 5.00 uur in de ochtend, 39 weken en 4 dagen zwanger. Ik word wakker en voel warm water langs m'n benen in mijn bed stromen. Shit.. Het houdt niet op. Ik loop naar de WC om te kijken waarom het maar niet stopt. Op het moment dat ik opsta uit bed besef ik dat het vruchtwater is. Toch loop ik naar de WC. Holy guacamoly, mijn vliezen zijn gebroken! Zwaar in paniek, mijn adem voelt heel zwaar, waarschijnlijk omdat ik nu besef dat het toch écht gaat gebeuren, de bevalling is begonnen!
Ik maak Nick wakker om te vertellen dat mijn vliezen gebroken zijn. Hij staat op, zet koffie en trekt wat kleding aan. 'Gaat het nu gebeuren?' vraagt hij, terwijl hij het antwoord al weet.
Ik dacht altijd dat als je vliezen breken, je snel zult gaan persen. Maar dat bleek niet zo te zijn.
Om 5.45 uur belde ik de verloskundige om te vertellen dat het zou gaan beginnen. Een paar uur later kwam de verloskundige kijken hoe het ging. Geen weeën en minimale ontsluiting. Ik moest bellen als de weeën sterk werden.

Op zondag zouden we naar de verjaardag gaan van mijn schoonzusje Kelly. Ze was vrijdag jarig geweest, logisch dat ze het zondag zou vieren dus, vond ik. Vrienden en familie vroegen wat ik dat weekend ging doen, ik vertelde onze plannen en dat we zondag een verjaardag zouden hebben. Niet wetende dat er die zondag een verrassing voor mij gepland stond!

Afgelopen donderdag hadden we weer een echo. Ik was super benieuwd hoe ons kindje er nu uit zou zien. Na het hartje beluisterd te hebben mocht ik naar de andere kamer om onze kleine vent te bekijken. Helemaal op de echo past hij niet meer, hij is inmiddels al zo groot. 'Zie je dat daar? Dat is z'n hoofdje, z'n oogkas en neus, dat kun je we zien..' Benadrukte de echoscopiste (zie foto bovenaan mijn blogbericht). Nick en ik zagen het pas na drie keer heel scheef en goed kijken 'O ja, nu zie ik het'. We waren super blij om te horen dat alles goed ging. Alles verliep zoals het boekje en in verhouding zijn de beentjes wat langer dan de rest, dat heeft hij van zijn moeder. Hij woog die donderdag 2121 gram en ze verwacht dat de mini bij de geboorte 6 á 7 pond is. Maar ik weet wel beter, heb verhalen gezien, gehoord en gelezen waar ze dat ook zeiden en dat de baby er al een 10 ponder uit kwam, maar ik weet natuurlijk alles beter... Zo fijn eigenwijs zijn. 
Intussen dus al bijna 34 weken en ik merk inderdaad dat het elke week weer een stukje zwaarder wordt, dit had ik verwacht want dit had ik gelezen. Máár wat ik niet heb gelezen en wat nergens zo snel te vinden is, is dat je nu weer gaat kotsen?! Sinds een paar dagen ben ik weer heerlijk misselijk zoals in de eerste 15 weken en slaap 's nachts nog slechter. Ik las dat je verlof ook is om uit te rusten, mijn verlof gaat in over 2 weken, maar hoe dan? Hoe kan ik nou uitrusten als ik niet kan slapen?
Als je dit leest merk je waarschijnlijk al dat ik niet op en top vrolijk ben terwijl ik dit blogbericht schrijf, zeg maar chagrijnig. Ik heb mij net ziek gemeld op mijn werk.

De baby ligt al laag, volgens de verloskundige. De controles bij de verloskundige, die ik eens in de twee weken heb, zijn ook elke keer geruststellend. Ik ben nu bijna 8kg aangekomen en mijn buik is iets kleiner dan de gemiddelde buik máár die kan zo ineens weer een groeispurt krijgen!