Kort geleden werd ik, naar aanleiding van mijn instagram-feed gevraagd voor een kort interview voor het online tijdschrift JM ouders. En omdat ik het interview zo leuk geworden vind wil ik het graag met jullie delen.

En dan is het bijna zover. Juune wordt 1 jaar.

De kamer waar Juune slaapt was oorspronkelijk bedoelt als speelkamer. Tijdens de verbouwing van de bovenverdieping sliepen Jente en Joppe in dit kamertje. Ik had toen gekozen voor Jungle thema, maar nu Juune voorlopig in dit kamertje ligt, moest dat natuurlijk anders.

Een paar dagen voor de datum komt mijn moeder bij ons logeren, zij blijft met de oudste 2 thuis als wij naar het zieken huis gaan. Wij, ja wij.. De angst dat mijn man niet mee mag is gelukkig weg en hij zal erbij zijn op de OK. Mijn Covid-test is negatief en we zijn er klaar voor. Op de ochtend van vertrek maakt mijn moeder nog de laatste foto van ons 4.

De laatste vrijdag voor mijn verlof werkte ik thuis en werd ik gebeld dat ik Jente van school moest halen omdat ze een snotneus had. En dat weekend gingen de scholen dicht en was de lockdown een feit. Dus in plaats van met de benen omhoog genieten van de laatste weken van de zwangerschap werd ik schooljuf, politie agente en entertainer. Maar wat hadden we mazzel met het weer vorig voorjaar, dus we zijn lekker veel in de tuin geweest. Stoepkrijt, fietswedstrijden en picknicken werden vaste prik.

Lang getwijfeld of ik deze blog zou schrijven. Ik weet dat ik vast de enige niet ben en waarom zouden jullie dan mijn verhaal lezen. Met andere woorden, mijn eeuwigdurende onzekerheid steekt de kop weer even op.