Snap
  • Bevallingsverhalen
  • Bevalling
  • keizersnede
  • Knuffelen
  • coronatijdperk

Bevallen in Coronatijd

#3 daar gaan we!

Een paar dagen voor de datum komt mijn moeder bij ons logeren, zij blijft met de oudste 2 thuis als wij naar het zieken huis gaan. Wij, ja wij.. De angst dat mijn man niet mee mag is gelukkig weg en hij zal erbij zijn op de OK. Mijn Covid-test is negatief en we zijn er klaar voor. Op de ochtend van vertrek maakt mijn moeder nog de laatste foto van ons 4.

We melden ons op de afgesproken tijd in het ziekenhuis, nadat we aan een vragenvuur zijn onderworpen bij de ingang. We krijgen een kamer aangewezen en ik word nog even aan de monitor gelegd om te kijken hoe het met de kleine gaat. Omdat het deze keer een geplande keizersnede ook wel gentle c-section is, krijg ik een top aan waarmee we direct na de geboorte kunnen buidelen. En precies op afgesproken tijd, om half 1 smiddags, komen ze ons halen en gaan we naar de OK.

Dan nog zo'n dingetje waar ik tegen op had gezien, de ruggenprik. Omdat de vorige 2 tijdens de weeën zijn gezet en met kleine spoed was dit de eerste keer dat ik het bewust mee maakte, maar eigenlijk ging dat best wel goed. En ik word klaargemaakt en ze beginnen.

En om kwart over 1, terwijl ik kan meekijken door mijn "doek", wordt onze Juune Mira geboren. Ze schreeuwt al voor ze er goed en wel uit is, papa knipt de navelstreng door en ze wordt heerlijk bij mij gelegd. Alles verloopt volgens het boekje, ik leg haar aan in de verkoever en ons borstvoeding avontuur gaat starten. En als het gevoel in mijn benen weer terug is mag ik naar de afdeling. Omdat Juune de 3e keizersnede is weet ik een beetje wat me te wachten staat en het valt me mee. Ik voel me goed. Tijdens ons verblijf in het ziekenhuis heb ik eigenlijk weinig gemerkt van het hele Corona gebeuren en zaten we heerlijk in onze eigen bubbel. Wel vond ik het erg jammer dat mijn moeder niet met de oudste 2 langs mocht komen om hun zusje te ontmoeten. Omdat ik mij goed voel en Juune het goed doet, wel wat afgevallen maar het bleef binnen de grenzen, mogen we een dag eerder naar huis.

Thuis waren grote zus Jente en grote broer Joppe enorm nieuwsgierig naar het zusje dat zolang in mama haar buik had gezeten. De kraamzorgverzorgster was er ook al. Voor de 3e keer op rij kon de tante van mijn man bij ons kramen en dit was zo heerlijk vertrouwd. 

Snap
Snap