Wat was dat even een teleurstelling. Zeker na alles wat ze heeft moeten mee maken deze zwangerschap. Hij ging niet bepaald van zijn leiedakje en dat is nog zacht uitgedrukt. Ze zou dan woensdag avond terug moeten en opgenomen worden en hopen dat er donderdag morgen iemand zou uitvallen. Maar ja met alles wat geweest was had ze die hoop niet....

Het begon eigenlijk vrijdag al niet zo lekker beetje verkouden. Hoor veel mensen om mij heen op het moment met griep verschijnen. Ook jongens zijn beide ziek geweest jongste heeft hele week koorts gehad. Dus ja wat had ik dan verwacht?

Begin dit jaar is ze van school gewisseld maar wel gewoon naar regulier basisonderwijs nog steeds. 

Maar ze zou haar supervisor nog even mee laten kijken.

Deze begon eigenlijk meteen met kijken op de plaats van mijn baarmoeder wat ik al vreemd vond aangezien ik ging voor de pijn in mijn bovenbuik. En dan vooral voor de gal waarvoor de echo was aangevraagd. 

Het gaat me zo aan mijn hart hij is zo vrolijk lief en heel sociaal. Maar door zijn taal achterstand haken kinderen vaak af om met hem te spelen. Ze vinden hem raar of ze noemen hem dom (mijn dochter hoorde dit toen hij speelde met een kindje in het dorp.)

In het begin maakte ik me er niet echt veel zorgen om. En dacht dat hoort bij hem. Hij is sowieso laat ook liep hij pas met ander half. Hij is gewoon heel gemakkelijk en krijgt toch alles wat hij vraagt. 

We gingen voor de keizersnede te plannen. Toch de arts zei. We kunnen u ook meteen steriliseren als u toch al open ligt.... Ja daar hoefde we niet overna te denken! Doe maar! Want manlief durfde niet ander was nummer 3 er ook niet geweest... 

Mijn dochter heeft al geen hele hoge pet van zich zelf op. Ze kan niks en is niet mooi ze vind zich zelf niks waard?. En dat al op 7 jarige leeftijd...