2 jaar geleden
Het is alweer een tijdje geleden
Zo lang geleden dat ik hier schreef over mijn oudste zoontje die nog niet praatte. Toen 2 jaar en 9 maanden... Ondertussen is hij 5 en voor ons te verstaan maar andere hebben er nog veel moeite mee...
Het gaat me zo aan mijn hart hij is zo vrolijk lief en heel sociaal. Maar door zijn taal achterstand haken kinderen vaak af om met hem te spelen. Ze vinden hem raar of ze noemen hem dom (mijn dochter hoorde dit toen hij speelde met een kindje in het dorp.)
Hij gaat naar een speciale school die op taal is gericht sinds vorig jaar februari. In het begin ging het heel goed zagen ook echt sprongen. Maar nu al een half jaar blijft hij weer steken. Ook ligt hij daar achter op zijn leeftijd genoten. Niet alleen kwa taal maar ook kwa gedrag en motoriek.
IQ test is ook niet heel positief naar voren gekomen. Nu hadden we dat ook niet echt verwacht. Wij zien ook dat hij heel erg kwa gedrag en ook taal op de zelfde lengte als onze jongste ligt. Dit maakt wel dat ze een hele hechte band hebben. En ja het blijven 2 jongens dus ze kunnen ook flink tegen elkaar ingaan maar ze kunnen ook samen hun ondeugende streken hebben en elkaar daar ook echt in meenemen heerlijk om te zien.
Veel aandacht gaat naar hem want we hebben veel afspraken met zijn school ook gaat hij in april naar een speciale school waar meer van zijn leeftijd genoten zitten. Ook andere instanties waar we mee bezig zijn er toch achter te komen waar het vandaan komt dat hij zo achter blijft.
Vind het ook heel vervelend voor onze dochter van 10. De aandacht voor haar valt soms echt weg. Ik probeer wel iedere maand minstens 1 dag of middag alleen aan haar te besteden. Dan gaan we naar moeder en kind spa of gewoon lekker lunchen of shoppen. Zij heeft namelijk ADHD en dus ook haar aandacht nodig. Vooral omdat onze oudste zoon ook nog vaak bij verandering heftig reageert of heel ziek wordt bij dingen die hij spannend vind.
Zoals bv een weekend weg met familie, hij wordt ziek wij moeten afzeggen..(nu hebben we dat kunnen oplossen door haar met opa en oma mee te laten gaan die het anders voor haar ook vervelend vinden zij had zich erop verheugd)
Oud en nieuw... Ook was hij weer ziek we zouden naar vrienden gaan in ons dorp. Ook dat hebben we af moeten zeggen waardoor onze dochter niet naar haar vriendin kon. En ja ik had haar wel kunnen laten gaan ze wonen in de zelfde straat maar op zo'n avond heb je toch liever je gezin compleet...
En diep van binnen weet ze dat hij en wij er niks aan kunnen doen. Maar ik snap haar zo goed en het doet pijn haar steeds zo te moeten teleurstellen.
En dan heb je de jongste nog die alles uitvreet wat die andere nooit bedacht en gedurfd hebben.. daardoor en natuurlijk zijn leeftijd van 3 vraagt hij nog veel aandacht. Soms weet ik niet hoe ik het doen moet met werken en we draaien beide diensten. Maar regelmatig als ze weer iets doen dat me zo trots maakt dan denk ik we doen het nog niet zo verkeerd 🥰
