Hello 36 Bye 35

35 was een emotionele rollercoaster. Ik was zwanger. Ik...die altijd bang is voor de pijn. Alsof ik een mijlpaal had bereikt. Maar al snel veranderde vreugde naar onzekerheid, angst en stress. Ik kreeg voor het eerst een koliekaanval (pijnlijker dan het bevallen van een baby - heb ik even geluk dat ik het alvast even mag ervaren), voor het eerst belandde ik de ambulance en werd ik opgenomen in het ziekenhuis. Ik had te maken met galstenen. Ik was doodsbang voor naalden. MRI, echo’s, prikken...niemand die mij kon vertellen wat mij en de baby stonden te wachten...het deed alleen VERDOMD pijn. Door alle beperkingen van de COVID-19 voelde ik mij eenzaam. De tijdbommen moesten verwijderd worden. Een overdracht naar het EMC, daar kunnen premature baby’s terecht. Voorbereid op het ergste. Als dat nog niet genoeg was kreeg ik ook het carpale-tunnel syndroom, zwangerschap-diabetes en - ezceem bij. Wat was ik teleurgesteld in mijn lichaam en ik voelde mij schuldig dat de baby dit allemaal moest doormaken. Kort erna overleed mijn schoonvader. Hij kon niet wachten om de baby te ontmoeten. Helaas heeft het niet zo mogen zijn...Uiteindelijk heb ik onder toezicht 40 weken kunnen uitzitten waardoor Aimy veilig en gezond ter wereld kwam. Een maand later kreeg ik weer een aanval en werd ik met spoed geopereerd. Het scheelde weinig en ik was er niet meer. Een week lang was ik gescheiden van mijn baby, bij thuiskomst leek ze mij niet meer te herkennen en wees zij mij af. Mijn hart brak. Door de medicatie ging de productie achteruit. Want ook de borstvoeding had ik zwaar onderschat. Mijn gewicht was een rollercoaster. De kilo’s tikten aan. En of ik niet opnieuw zwanger was...Ik klap dicht...werd er verdrietig van. Tot er iemand mij wakker schudt; “weet je wel wat je in hemelsnaam heb meegemaakt? Jouw lichaam heeft een zware aanslag gehad in een korte tijd. En dat heeft tijd nodig om te herstellen.” Ja, ik ben 4 dikke lelijke littekens rijker, heb een gezonde baby ter wereld gebracht en ik mag van geluk spreken dat ik er nog überhaupt ben. Een lichaam waar ik toch echt trots op kan / moet zijn!!! 💪