De zorgen om mijn zoon en dochter

Zoals nu inmiddels wel bekend is ben ik nu 2 jaar uit elkaar met de vader van mijn kinderen.

In deze 2 jaar is er een hoop veranderd. We hebben een hoop battles gehad. De ene hebben we achter ons kunnen laten. De ander zitten we nog vol in.

Nu wil ik vooral even een kijkje geven in wat het doet, met mij, met mijn zoon, met mijn dochter, met onze omgeving.

In mijn hoofd kan het af en toe erg druk zijn. Soms voelt het niet als leven, maar als mezelf staande houden. Gelukkig is dat niet een constant gevoel en kan ik ook echt genieten van mijn leven. Al is dat de laatste periode, zo vlak voor de vakantie wat moeilijker. Maar he, we're hanging in there.

Dan de zorgen om mijn zoon van 7 jaar. Hij lijkt overal doorheen te fietsen. Een slimme jongen, leergierig, gevoelig, een gezelligheidsmens. En bovenal een familiemens. Een hart van goud, zet anderen altijd boven zichzelf. Doordat hij slim is, merk ik nu dat zijn hoofd wat vol kan raken. De laatste weken merk ik kleine dingen op, wat ik goed in de gaten wil houden, om hem te kunnen begeleiden in alles.

Dan de zorgen om mijn dochter van 4. Net begonnen op de basisschool. Een pittig karaktertje, laat het kaas niet van haar brood eten. Maar onder dat masker van stoerheid, zit ook een heel klein, liefdevol, kwetsbaar meisje. Een meisje die niet om deze situatie heeft gevraagd. 2 huizen, 2 levens. Er verandert veel in haar leventje, en dat kan ze soms moeilijk uiten. Wat resulteert in de nodige driftbuien. Helaas niet alleen naar mij, maar ook naar anderen mensen die dichtbij staan. En dan, met grote stip op nummer 1, haar lieve broer, die dan precies net even niet in haar bubbel moet komen, maar het doet met alle goede bedoelingen.

Ondertussen merk ik dat ik continu het gevoel heb mijn dochter te moeten verdedigen. Ik zie ook het meisje onder alle maskers, ik zie ook het gekke, theatrale, muzikale, creatieve meisje.

Het houdt me bezig. Het houdt me wakker. Alles op alles zet ik om ze te steunen in dat wat ze nodig hebben. Het is soms alleen zo zoeken he. Wat heeft een jongen van 7 echt nodig. Wat heeft een meisje van 4 echt nodig. 

Maar goed, 1 ding weet ik zeker, de bevestiging dat ik het voor hun goed doe ik groot. Het knuffelen in bed in de ochtend, het dansen in de woonkamer na het eten, de spelletjes aan tafel met de oudste, de goede grappige gesprekken. De kusjes, de "ik hou van jou mama", de glimlach bij het wakker worden en elkaar zien.

Wij komen er wel, 100%!