Snap
  • single
  • werk
  • opvang
  • Grootouders
  • samensterk

Werken en alleenstaand: bikkelen, maar gelukkig!

working single mom life


Een paar dagen terug deelde ik het verhaal over mijn scheiding en het stukje wonen. Graag wil ik jullie meenemen in mijn reis naar waar ik nu sta.

Zoals ik eerder al heb geschreven ben ik sinds een kleine 2 jaar uit elkaar met de vader van mijn kindjes. In het begin hebben wij onze woning nog even gedeeld, zodat de kinderen hun basis hadden. Wij schipperden tussen de woning en een logeerplek. Wanneer ik de zorg van de kinderen had, was ik in het huis. En op de dagen dat ik de kinderen niet had, logeerde ik bij mijn ouders.

Vlak voordat wij uit elkaar gingen was ik aangenomen bij een nieuwe werkgever. In de retail. Dat betekende lange dagen, en vrij weinig salaris. Ik ben snel een dag extra gaan werken om rond te kunnen komen. Dit betekende alleen heel veel hulp omtrent de kindjes.

Mijn vader ging toevallig met pensioen op het moment dat de scheiding startte. Deze beste man heeft het na zijn pensioen drukker dan ervoor. Dag en nacht staat hij nog steeds voor ons klaar. Mijn moeder helpt ook enorm veel. Zij werkt nog 5 dagen, dus ook voor haar is het behoorlijk druk.

In de winkel werkte ik zo'n 28 uur. Ik werkte in het weekend. En daarnaast komt de zorg van de kinderen voor ongeveer 75% op mij neer. Zonder mijn lieve ouders, had ik het nooit kunnen redden allemaal.

In januari ging helaas mijn werkgever failliet. Omdat ik het aan voelde komen was ik al gaan solliciteren, dus op de dag van het faillissement, kreeg ik een baan aangeboden. Alsof het zo moest zijn!

Met mijn nieuw baan werk ik 30 uur, nu 25% thuis, binnenkort 50% thuis. Ik kan 2 dagen in de week zelf de kindjes naar school brengen. En elke avond thuis met ze eten op de dagen dat ze bij mij zijn.

De opvang heeft momenteel een wachttijd van nog minimaal 1 jaar. Dus, nogmaals, 1000 maal dank aan mijn lieve ouders. Die mensen verdienen een lintje! ❤️

De schoolvakanties zijn 50/50 verdeeld, dus dat betekent dat ik ze as we speak een week moet missen. Ja, dat is moeilijk, ik mis ze in alles. Maar het is in deze situatie ook echt nodig om bij te kunnen komen van het drukke werkende moederleven. Volgende week halen we deze tijd dubbel en dwars in, als we met zijn 3en een weekje vrij hebben.