Oh fijn dat je er wel een patroon in begint te ontdekken! (Alleen minder leuk dat dat patroon bij jou is en niet bij de papa ;)) Bij ons niet zozeer een patroon, gewoon frustratie als hij iets niet mag of kan. En, dat vind ik wel heel sneu: als hij met een ander kindje bezig is en dat andere kindje gaat weg. Daar snapt hij duidelijk nog helemaal niets van... Hij is ons middelpunt, dus hij is vást ook het middelpunt van de wereld gok ik ;) Maar je doet nu alles wat je kunt en je geeft je kindje alle liefde (en krijgt zoveel terug), iets mooiers is er niet :)
Die van mij hebben ook flinke stembanden. Als ze boos zijn, verdrietig, uitgelaten. Dochter zingt graag, en fluit, beide kan ze hard (en irritant) en ze is 7 ?
Ze horen mij domweg niet tenzij ik ga schreeuwen, dus op een kalm moment afgesproken dat als ik mijn handen voor me hou en naar beneden “duw” dat het kalmer/zachter moet.
En dat kan ik dan iedere 10 minuten herhalen want ze zijn 7 en bijna 3, ze vergeten dingen, zeker als de emotie sterk is.
Vraag me af of de jongste ook zo’n duidelijk stem geluid krijgt.
Als ze zo door gaan kunnen ze zo de opera in, of, als ze niet kunnen zingen, de markt op ;)
Mensen die er last van hebben hebben pech, ook hun kind heeft vast wel “een trekje” en dat maakt een kind niet meteen vervelend of een ouder blij dat het hun kind niet is.
Kinderen zijn nu eenmaal veel duidelijk in hun emoties, leren we als volwassen af.
Dank je wel! Meer dan mijn best kan ik niet doen toch ? En gelukkig is hij verder ook gewoon een hele vrolijke knappe jongen, die heel veel aandacht krijgt van iedereen die hem ziet, dus dat gaat goed komen haha. ?
Ja hij doet het heel veel. Alleen niet bij papa. Erg frustrerend dus ook. Ik zie er wel een patroon in momenteel. Hij doet het tegenwoordig bijna alleen maar als hij chagrijnig is. Ik ben nu dus continu bezig met mijn kindje vermaken ? Komt helemaal goed hoor. Ik blijf wel herhalen dat hij zachtjes moet zijn. Ooit zal er een moment komen dat hij dat begrijpt toch? ? Vandaag heb ik heb gelukkig weer heeeeel hard aan het lachen kunnen maken. En dat is dan ook gelijk het allermooiste wat er is ?
LoesW
Oh fijn dat je er wel een patroon in begint te ontdekken! (Alleen minder leuk dat dat patroon bij jou is en niet bij de papa ;)) Bij ons niet zozeer een patroon, gewoon frustratie als hij iets niet mag of kan. En, dat vind ik wel heel sneu: als hij met een ander kindje bezig is en dat andere kindje gaat weg. Daar snapt hij duidelijk nog helemaal niets van... Hij is ons middelpunt, dus hij is vást ook het middelpunt van de wereld gok ik ;) Maar je doet nu alles wat je kunt en je geeft je kindje alle liefde (en krijgt zoveel terug), iets mooiers is er niet :)
SylTara
Die van mij hebben ook flinke stembanden. Als ze boos zijn, verdrietig, uitgelaten. Dochter zingt graag, en fluit, beide kan ze hard (en irritant) en ze is 7 ? Ze horen mij domweg niet tenzij ik ga schreeuwen, dus op een kalm moment afgesproken dat als ik mijn handen voor me hou en naar beneden “duw” dat het kalmer/zachter moet. En dat kan ik dan iedere 10 minuten herhalen want ze zijn 7 en bijna 3, ze vergeten dingen, zeker als de emotie sterk is. Vraag me af of de jongste ook zo’n duidelijk stem geluid krijgt. Als ze zo door gaan kunnen ze zo de opera in, of, als ze niet kunnen zingen, de markt op ;) Mensen die er last van hebben hebben pech, ook hun kind heeft vast wel “een trekje” en dat maakt een kind niet meteen vervelend of een ouder blij dat het hun kind niet is. Kinderen zijn nu eenmaal veel duidelijk in hun emoties, leren we als volwassen af.
BoyAndGirlMomCarmen
Dank je wel! Meer dan mijn best kan ik niet doen toch ? En gelukkig is hij verder ook gewoon een hele vrolijke knappe jongen, die heel veel aandacht krijgt van iedereen die hem ziet, dus dat gaat goed komen haha. ?
BoyAndGirlMomCarmen
Ja hij doet het heel veel. Alleen niet bij papa. Erg frustrerend dus ook. Ik zie er wel een patroon in momenteel. Hij doet het tegenwoordig bijna alleen maar als hij chagrijnig is. Ik ben nu dus continu bezig met mijn kindje vermaken ? Komt helemaal goed hoor. Ik blijf wel herhalen dat hij zachtjes moet zijn. Ooit zal er een moment komen dat hij dat begrijpt toch? ? Vandaag heb ik heb gelukkig weer heeeeel hard aan het lachen kunnen maken. En dat is dan ook gelijk het allermooiste wat er is ?