Voor de HELDEN van de IC

Iedere moeder doet ‘t; terugblikken naar het moment dat zoon- of dochterlief plannen heeft om ter wereld te komen. Je weet nog precies wat je deed in de uren voordat de weeën begonnen, dat je nog op visite ging bij je nicht 286 km verderop, door een zomerstorm fietste of de wekelijkse boodschappen deed. Op de minuut nauwkeurig kun je alles haarfijn vertellen. En dat doe je dan ook ieder jaar opnieuw, tot vervelens aan toe. Je puberdochter zit helemaal niet op die verhalen te wachten en de visite eigenlijk ook niet.

Ik heb niets met trouwen. Het is een hoop poespas, kost bergen geld en geeft je kopzorgen. Ik vond het ook nergens voor nodig.

Voordat je begint te lezen, wil ik even uitleggen waarom ik dit verhaal deel.